Το δαχτυλίδι

Κεφάλαιο 56

Οπτική Μανώλη

Είχε έρθει η ώρα. Κάλεσα τον αριθμό του και περίμενα την απάντηση!!

- Καλημέρα σας κύριε Χρίστου!!!

Όχι ακριβώς το καλωσόρισμα που περίμενα!! Τι στο καλό?? Γιατί μου μίλαγε σαν να ήμουν παλιός καλός φίλος. Είχα απαγάγει την κοπέλα του και σκοτώσει τον παππού του!!!

- Κύριε Χρίστου, είστε εκεί??

- Ναι, με συγχωρείτε για την διακοπή μου! πως είστε??

- Πολύ καλά!!

- Η όμορφη δεσποινίς σας??

- Υπέροχα!! Σε τι οφείλω το τηλεφώνημα σας αυτό??

- Σκέφτηκα την πρόταση σας και θα ήθελα να βρεθούμε για να συζητήσουμε περισσότερες λεπτομέρειες!!

- Με χαρά!! Που θα θέλατε??

- Έλεγα να βρεθούμε στο σωμάτιο του ξενοδοχείου σας να έχουμε και την ιδιωτικότητα μας τι λέτε???

- Ναι φυσικά!! Σας περιμένω αύριο το πρωί στις 10:00!!

- Στις 10:00!! Καλό σας απόγευμα κύριε Ρώμο!!

Είπα και έκλεισα το τηλέφωνο!! Μα τι στο καλό?? Κάτι δεν μου άρεσε!! Ή ήταν πραγματικά ηλίθιος ή κάτι σκάρωνε!! Βέβαια υπήρχε και η πιθανότητα να μην είχε καταλάβει πώς εγώ κρυβόμουν πίσω από όλα και να μην ήθελε να εκτεθεί!!!

Όπως και να είχε το πράγμα αύριο θα τα μάθαινε όλα και εγώ θα τον είχα του χεριού μου!!!