Το δαχτυλίδι

Κεφάλαιο 28

Το κλαμπ ήταν μεγάλο. Ο φωτισμός ήταν χαμηλός με μπλε και μοβ προβολείς να γυρνάνε και να φωτίζουν ρυθμικά όλο τον χώρο. Υπήρχαν δύο μπαρ στην μέση του μαγαζιού και γύρω τους τραπέζια ψηλά γεμάτα κόσμο, ενώ λίγο πιο πάνω από τα μπαρ υπήρχαν τέσσερις σουίτες και αυτές γεμάτες κόσμο. Δύο άντρες και δύο γυναίκες με ελάχιστα ρούχα χόρευαν πάνω στις επιφάνειες των μπαρ.

Ο Φίλιππος με οδήγησε σε κάτι σκαλιά που οδηγούσαν σε μπαλκόνι από όπου μπορούσες να δεις όλο το μαγαζί από κάτω. Στο μπαλκόνι υπήρχε ένα πιο μικρό μπαρ και τέσσερα τραπέζια με καναπέδες. Ενώ λίγο πιο μέσα υπήρχε ένας μικρός πιο απόμερος χώρος για ιδιωτικές συναντήσεις.

- Περίμενε εδώ πιες και ένα ποτό και ξανά έρχομαι.

Με τα μάτια μου ακολούθησα τον Φίλιππο ο οποίος κατευθύνθηκε στον ιδιωτικό χώρο και μέσα διέκρινα πέντε άντρες. Τον Στέργιο, έναν από τους σωματοφύλακές του και άλλους τρεις περιποιημένους και πιο μεγάλους σε ηλικία, άγνωστους σε εμένα άντρες!!

Πέρασε μία ολόκληρη ώρα και εγώ ήμουν ακόμα μόνη μου. κοίταζα το πλήθος κάτω και έπινα το ποτό μου μέχρι που εντόπισα μία από τις κοπέλες που κάνανε παρέα με τον Λύσανδρο και τον Πάρη και που είχαμε βγει αρκετές φορές όλοι μαζί. Κατέβηκα και πήγα να της μιλήσω.

Αφού χαιρετηθήκαμε μου πρότεινε να κάτσω μαζί τους. Ήταν μια παρέα πέντε ατόμων με δύο γυναίκες και τρεις άντρες. Δέχτηκα μετά χαράς και αρχίσαμε να χορεύουμε και να γελάμε.