NHALA'S POV
Tahimik lang ako habang deretsong nakatingin sa labas ng kotse,nasa byahe kami ni Naigel ngayon.
Na discharge na ako kanina, papunta kami ngayon sa lugar kung saan muna kami pansamantalang titira.
Sabi kasi ni Naigel hindi na daw safe sa mansion ngayon. Tinanong ko siya kung bakit hindi naman niya ako sinagot.
Ang sama ng loob ko sa kanya. Sabi niya no more secrets pero hindi naman siya nag ku-kwento.
Gusto ko na talagang malaman ang totoo, pero kung ayaw nilang mag salita, hindi nalang ako mamimilit.
Ako nalang ang maghahanap ng paraan para malaman ang totoo.
"Aren't you feeling well?" tanong niya
"I'm fine"sagot ko
Nakakapagod kasing mag tanong ng magtanong, tapus wala ka namang makukuhang sagot.
Minsan nga iniisip ko, hindi ba ako deserving na malaman ang totoo?wala ba silang pakealam sa nararamdaman ko?
"Are you hungry?"tanong niya ulit
"No"sagot ko
I really don't feel like talking to him, parang ang dami niya kasing tinatago.
Sa kakatago niya ng katutohanan sakin, mas lalo lang akong naging pursigidong malaman ang totoo.
Palihim ko siyang tinitigan.
Ano bang tinatago mo Naigel? bakit hindi mo masabi sabi sakin kung ano yun?
"What's wrong?"tanong niya bigla.
Nasa kalsada parin ang atensyon niya.
"N-othing"sagot ko
"Are you tired?"tanong niya
Hindi nalang ako sumagot.
I try to close my eyes.
Sumasakit ang ulo ko kakaisip kung ano ba ang tinatago niya.
I love Naigel so much, kung ano man ang tinatago niya, kaya ko namang tangapin yun eh.
Nung araw na naambush kami, natakot ako nun.
Seeing him holding a gun, mas natakot ako.
Hindi para sa sarili ko, kundi para sa kaligtasan niya.
Then i realized, na kung mahal ko talaga si Naigel.
I need to be strong, brave, and fearless, para mapantayan ko siya, para bumagay ako sa mundo niya.
One thing is for sure. His world is very dangerous and I'm willing to kill and be killed just to be with him.
I just hope he feels the same.
Tumagal ng ilang oras ang byahe at sa awa ng mahal na diyos nakarating na din kami sa Mansion.
Nilibot ko agad ang mata ko sa paligid.
Ang laki naman ng bahay nato.
Parang kasya pa yata sa loob nito ang mansion ni Naigel eh...
"We're here" sabi niya.
Bumaba siya sa kotse at pinag buksan ako ng pinto.
"Kaninong bahay to?"tanong ko
"It's my parents house"sabi niya na ikinalaki naman ng mata ko
"W-hat?! b-akit hindi mo sinabi agad?! sana naman nakapag ayos ako" sabi ko habang nakatingin sa simpleng white dress na suot ko.
BINABASA MO ANG
MY HUSBAND IS A MAFIA BOSS
Non-Fiction"If I didn't care I would have left you to die but I care and that's why I'm protecting you." Kaya ba niyang protectahan ang taong mahal na mahal niya? "Please, don't leave me Naigel. My life has been anything but safe." When he decides one day to g...
