CHAPTER 38: SAFE

2.2K 64 0
                                    

NHALA'S POV;

Kanina pa naka alis si Bea, pero hindi padin ma walawala sa isip ko ang mga sinabi niya. Hindi ko ma intindihan kong anong gusto niyang iparating.

Gulong gulo ang utak ko, kung sinabi lang sana nila lahat sa umpisa palang, hindi na sana nangyari ito.

"H-ey"

Hindi na ako nag abala pang lumingon. Naramdaman ko naman ang pag lapit niya sa pwesto ko. Umupo siya sa kama kaya naman magkaharap kaming dalawa.

Napansin ko agad ang sugat sa gilid ng labi niya.

Saan nang galing yun? wala pa naman yun kanina.

"A-nong nangyari jan?" Tanong ko

"Wala lang to. I deserved it naman eh" sagot niya.

Nakangiti pa siya habang sinasabi yun. Mukhang tuwang tuwa pa siya kasi nagkasugat siya.

Lolo niya kaya ang may gawa nun?Grabe naman, nakakatakot.

"B-aby" Tawag niya sa akin.

"Tigilan mo nga kakatawag sa akin ng ganyan" Puna ko sa kanya.

"Sorry, but No, Ilike calling you baby, why? Because you will always be my baby. Kahit na mag kakababy na tayo" sagot niya.

Napaikot nalang ang mata ko. Akala niya siguro madadala niya ako sa mga pambobola niya, hell No!

"C-an we t-alk" Tanong niya in serious voice.

"Hindi paba tayo nag uusap sa lagay nato?" Tanong ko pabalik.

"I didn't mean like that. I-I want to t-alk about what happened, g-usto kung pag usapan natin lahat ng n-angyari" sabi niya.

"For what Naigel?" tanong ko habang nakatitig sa mga mata niya.

"I-I want to fix this, gusto kong ayusin lahat ng ito. I know you want answers an-----

Hindi niya natapus ang sasabihin niya.

Ng tumawa ako. Nakakatawa naman kasi. Ang tagal kung hiniling sa kanya na sabihin sakin ang totoo, pero bakit ngayon lang siya mag sasalita?Ngayon na huli na ang lahat

"Hindi ko na kailangan ng sagot Naigel. Ayaw ko na ding malaman kung ano man ang totoo. What ever reasons do you have wala nang kwenta yun. Wala nang mababago." Sagot ko.

"Ang gusto ko nalang gawin ngayon ay magpagaling, para sa magiging anak ko At para na din sa sarili ko" dagdag ko.

Hindi naman siya nakasagot. Halata ang gulat sa mga mata niya. Hindi niya ini expect yun.

He look away, unti unti siyang tumango.

Napahinga naman ako ng malalim.

Masakit, masakit sa akin na sabihin lahat ng yun sa harap niya, pero anong magagawa ko?!

Siya ang may kasalanan ng lahat. Kung sinabi sana niya na kalaban niya si Blake.

I could be aware sana hindi ba?.

Kung alam ko lang sana lumayo ako kay Blake, pero hindi eh. Wala akong alam. Akala ko talaga mabait siya, hindi ko na isip na may pagka baliw pala ang lalaking yun.

"C-an we at least talk a-about us?" tanong niya ulit.

Hindi naman ako nakapag salita,Us?bakit? Ano bang meron kami?

Ipinakasal lang naman ako sa kanya kasi nga may utang ang family ko sa family niya. Ganun lang yun hindi ba?

He loves Venus, kaya nga walang kami, kasi baka pati siya napilitan lang din. Ayaw kung maniwala sa sinabi ni Blake, pero para kasing totoo.

MY HUSBAND IS A MAFIA BOSSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon