NHALA'S POV
Ilang araw na akong balisa. Hindi ko alam pero minsan bigla bigla nalang akong kinikilabutan. Simula ng araw na yun.
Hindi na ako naging komportable sa bawat araw na nag daan. Feeling ko kasi may mga matang nakamasid sa bawat kilos ka. Wala sina Mama at Papa dito, nag punta ng italy.
Habang si Naivel naman, may photoshoot sa Boracay. Kaya kami nalang mag asawa ang natira dito sa bahay.
Minsan nga nasusungitan ko na si Naigel, tanong kasi siya ng tanong kong ano daw ba ang problema ko.
Hindi na din ako sumasama sa office niya. I never told him about the guy I saw.
Ayaw ko na kasing dumagdag pa sa mga bagay na iniisip niya. Alam kong masyado na siyang stress pag dating sa trabaho kaya nga minsan hindi nalang ako sumasagot kapag kinakausap niya ako.
I keep on thinking kasi kung sino yung lalaking naka hood. Kung bakit kami na ambush,kung bakit malapit si Venus kay Naigel, at kung may relasyon ba sila o wala.
Feeling ko talaga mababaliw na ako!Why can't he just tell me the truth kasi!!
"Hey what's wrong?" tanong sakin ni Naigel habang hinahalikan ang batok ko.
"N-othing" sagot ko sabay layo sa kanya. Huminga ako ng malalim at umupo sa kama.
"Aren't you feeling well?"tanong niya
"I'm fine"sagot ko
"Are you sure?"tanong niya
"Y-eah"sagot ko
"Tell me baby, what's wrong?"tanong niya ulit.
Lumuhod siya sa harap ko para mapantayan ako.
"N-othing"sagot ko
"Is there something bothering you baby?"tanong niya
"No"sagot ko
"Your acting different this days. I know you have something in mind. Please tell me, what is it?" pamimilit niya.
"I SAID NOTHING!! WHY DO YOU KEEP ON ASKING?!" sigaw ko sa kanya
Hindi naman siya sumagot. Ni hindi nga siya natinag sa ginawa kung pag sigaw sa kanya.
He was still looking directly in my eye's.
So I did the same.
Sinamaan ko siya ng tingin habang siya naman punong puno ng pag-aalala ang mga mata niya.
I closed my eyes and covered my face.
Hindi siya nag salita.
I heard him sighed.
Tumayo siya at nag lakad palabas ng kwarto.
Tahimik lang ako habang mag isang kumakain sa napakalawak na mesa.
Hindi umuwi kagabi si Naigel.
Pagkatapus ko kasi siyang sigawan umalis daw siya sabi ng mga katulong.
Hindi ko naman sinasadya yun.
Tanong kasi siya ng tanong.
Sinabi na ngang "ok lang ako" mag tatanong ulit.
Nakakatamad kayang sumagot!
Panay ang subo ko ng kanin habang kumakagat sa mansanas.
Ayaw ko kasi ng ibang ulam mas masarap pag mansanas at kanin lang.
"Manang wala na po bang mansanas?" tanong ko.
"Wala na Ma'am, mag go-groceries pa po kami mamaya" sagot niya
BINABASA MO ANG
MY HUSBAND IS A MAFIA BOSS
Non-Fiction"If I didn't care I would have left you to die but I care and that's why I'm protecting you." Kaya ba niyang protectahan ang taong mahal na mahal niya? "Please, don't leave me Naigel. My life has been anything but safe." When he decides one day to g...
