MY HUSBAND IS A MAFIA BOSS

CHAPTER 50: THE FEELINGS

NHALA'S POV;

"Kailangan mo ba talagang pumunta dun?" Naluluha kong tanong kay Naigel.

Naka yakap ako sa kanya ngayon habang siya naman naka sandal sa headboard ng kama.

"Shhhh, please don't cry. Babalik din naman ako ka agad. Grandpa need my presence there,bbeing the next Mafia Boss. It's my responsibility to deal with the Russians, but I promise, aayusin ko agad ang problema dun para makabalik ako dito ka agad" Sagot niya

Pinunasan niya ang luha sa mga mata ko, ayaw ko sana siyang umalis, pero sabi kasi ni Grandpa kailangan siya dun.

Natatakot ako, kabuwanan ko na ngayon.

Sabi ng Doctor dalawang Linggo pa ang hihintayin bago ako manganak.

Gusto ko sana na pag dumating ang araw nayun, nandyan siya sa tabi ko.

Pero hindi naman pweding magpaka selfish ako. Alam kung malaki ang responsibilidad ni Naigel sa pagiging mafia. Tangap ko naman yun, pero hindi talaga kasi maiiwasan ang ganito. 

"B--asta mag iingat ka dun, wag na wag mong pababayaan ang sarili mo. T--tawagan mo ako palagi ah at w-ag na wag kang mag kakamaling mambabae dun!" Sagot ko

Tumawa naman siya at hinalikan ang noo ko.

"Yes Ma'am, I promise, ikaw din, wag kang mag papagod ok? Pag may kailangan ka sabihin mo lang kay Manang. Take care of yourself and take care our little man. I'm going to call you every minute and please don't you dare talked to other guy outside" Bilin niya na ikinatawa ko naman.

"Opo, ikaw din, ingatan mo ang sarili mo dun" Sagot ko.

"Baby, this is so hard, kung hindi lang talaga importante yun, hindi ako aalis" Sagot niya sabay yakap sa akin ng mahigpit. 

I did the same, niyakap ko siya ng subrang higpit.

Kung hindi lang ako buntis sasama talaga ako sa kanya, hindi naman magiging problema yun kasi nakakalakad na ako.

I'm every thankful kasi hindi ako sinukuan ni Naigel.

He was always there, encouraging me.
Lagi niyang pinapalala sakin na makakaya kung makalakad ulit.

I did it!!!

Halos tumalon ako sa tuwa nang makalakad na ako ng ma ayos.

Sa awa ng diyos, unti-unti nang nagiging ma ayos ang lahat.

Hindi ako nakatulog ng ma ayos kagabi.

Ngayong araw aalis si Naigel.

Iniisip ko palang na malalayo siya sa akin sa loob ng limang araw na iiyak na ako.

Alam ko masyadong OA pero wala eh. Natatakot ako, nag aalala ako para sa kanya.

Ewan ko ba.

I have a bad feeling na hindi ko maipaliwanag. 

"Your stressing your self again baby" Puna niya sa akin.

Napatingin naman ako sa kanya.

Nag pupumas siya ng buhok. Kakatapus lang kasi niyang maligo at nakatali ang tuwalya sa bewang niya.

He looks hot pero wala ako sa mood para mag laway sa katawan niya. 

"I'm f-ine" matamlay kung sagot sa kanya.

Inayos ko yung kumot at umupo sa gilid nang kama.

Lumapit naman siya sa akin at hinalikan ang noo ko at sa labi.

"Everything will be fine baby, wag ka nang mag alala, please. I promise mag iingat ako dun para sa inyo ng baby natin" He assure.

Nakatitig siya sa mga mata ko habang sinasabi ang mga salitang yon.