NHALA'S POV;
2 MONTHS LATER:
"Kailagan mo ba talagang umalis" tanong ko kay Naivel habang nag pupunas ng luha.
Nag papa alam na kasi siya sakin. Babalik daw muna siya ng Italy. May kailagan daw kasi siyang asikasuhin dun.
"Yeah, babalik din naman ako dito. I just need to do some important works there, at isa pa,pagod na akong kumain ng mga luto mo na galing ibang planeta yung ingredients"biro niya
"Nakakainis ka naman eh! sabi mo dito kana mag si stay!" sagot ko habang hinihila ang shirt niya.
"May mga kailangan lang kasi talaga akong gawin dun. But I promise babalik ako dito" sabi niya
"Hmmp! basta ah! mag iingat ka dun!" sigaw ko
"Oo naman! ikaw din. Alagaan mo yung sarili mo, pati rin yung magiging pamangkin ko. Wag matigas ang ulo ok?" bilin niya
Tumango naman ako at yumakap sa kanya. Na iiyak ako, bakit kasi biglaan?! nung nakaraang gabi lang nag usap pa kami ng masinsinan eh!gusto kasi ni Naivel na bigyan ko daw ng kahit limang minuto manlang si Naigel para makapag paliwanag. Pati sila Mommy at Daddy yun din ang sinasabi sakin.
"Think tries about what I said last night. I know it's hard, but you both need a serious talk" sabi niya habang hinihimas ang likod ko
Tumango naman ako. Ma mi-miss ko talaga ang lalaking to!
"Hindi ba talaga ako pweding sumama sayo sa Airport?" tanong ko ulit sa kanya.
Tumawa naman siya at ginulo ang buhok ko.
"Your safety is my priority Lala. Wag ka ng makulit ok?"sabi niya
"Ano ba kasing meron sa labas? bakit ayaw nyo akong palabasin? Sina Mom at Dad nag dagdag pa ng mga security para mag bantay sa bahay. NA puno na yata ng Men in Black itong bakuran namin eh" sagot ko.
"Don't mind it Lala. It's for you and your baby's safety" sagot niya
Tumango ulit ako sa kanya. I trust Naivel eh,mas may tiwala ako sa kanya kesa sa kakambal niya.
Ilang oras pa kaming nag usap. Hanggang sa nag pa alam na siyang umalis. Baka daw kasi ma iwan siya ng Private Plane nila.
Nang maka alis na si Naivel. Nag kulong nalang ako sa kwarto ko hanggang sa mag lunch na.
Pagkatapus kung kumain ng hapunan. Bumalikagad ako sa kwarto ko. Umupo ako sa kama at hinimas ang tiyan ko,3 Months palang tung tiyan ko pero medyo malaki na siya.
Sabi ng OB ko, malaki daw ang chance na baka kambal ang dinadala ko. Hindi pa talaga kami sure about that pero kahit si Mommy sinasabi na malaki daw ang tiyan ko kumpara sa ibang babae na first time mag buntis.
Sa akin na Ok lang kahit kambal. Mas masaya nga yun eh, kasi dalawa agad,nag suggest din yung OB ko na kapag 5 or 6 months na yung tiyan ko mag papa ultrasound ako ulit. Para malaman namin kung anong gender ng baby ko at kung kambal ba o hindi.
Napatingin naman ako sa phone ko ng tumunog ito. Kinuha ko yun at binasa ang text. Nanlaki naman ang mga mata ko ng makita ko kung kanino nang galing yun.
It's me Naigel, I want to talk to you. Just this one please, meet me at the parking Lot of Carter Hotel at 9 AM. We really need to talk, be there, I love you.
Napaisip naman ako. Sa tingin ko ito na nga siguro ang tamang panahon para makapag usap kami,kahit galit ako kay Naigel,gusto ko pading malaman kung ano nga talaga ang totoo,madami akong gustong itanong sa kanya,madami akong gustong isumbat sa kanya,unti unti namang tumulo ang luha ko,ayan na naman,kapag na aalala ko yung panloloko niya sakin na iiyak nalang ako,ginawa ko naman ang lahat para maging mabuting asawa sa kanya,kung hindi lang talaga ako buntis,susugurin ko talaga yung malanding babaeng yun!!
BINABASA MO ANG
MY HUSBAND IS A MAFIA BOSS
Non-Fiction"If I didn't care I would have left you to die but I care and that's why I'm protecting you." Kaya ba niyang protectahan ang taong mahal na mahal niya? "Please, don't leave me Naigel. My life has been anything but safe." When he decides one day to g...
