Stepsister?! || N.H. (Dutch)

~23~

Pov Luna

Ik heb stress. Ik ga het niet ontkennen. Tegenover Max natuurlijk wel, maar ja. Ondertussen zijn we al 15 minuten aan het wandelen. Dan denk je: je kon toch al lang gezoend hebben? Dan was het al voorbij.
Nee, dat is het niet. We moeten wachten tot de securityguard een fotograaf ziet, we moeten zeker zijn dat iemand ons ziet en een foto maakt. Dan krijgt Max een bericht. Hij opent het, komt dichter en fluistert in mijn oor: "Het is tijd. Ben je er klaar voor?" Ik knik. We lopen nog een klein beetje verder naar een bankje dat wat verderop staat en gaan daarop zitten. "Ben je er zeker van dat het goed is? Als je het niet wil, doen we het niet", zegt Max. "Het is goed, echt waar", antwoord ik. Hij kijkt me doordringend aan en ik knik nogmaals ter bevestiging. Dan gaat zijn hand naar mijn kaak en komt zijn hoofd steeds dichterbij. Tot ik plots zijn lippen op de mijne voel. Ik sluit mijn ogen en kus terug. Eigenlijk voelt dit wel goed. Helemaal niet verkeerd.

Na een tijdje trekt hij zich terug. We staan recht en ik neem zijn hand vast. We verstrengelen onze vingers en lopen zo terug naar het hotel. Gelukkig is het niet zo ver. We lopen door een afgelegen straatje en ik knijp in Max' hand. Ik ben erg bang in afgelegen straten, wat als iemand ons probeert te ontvoeren? Max heeft door dat ik bang ben en slaat zijn arm om me heen. "Alles is oke, ik ben bij je. Er kan je niks gebeuren." Ik knik en loop verder. Nog steeds een beetje bang, maar toch voel ik me wat veiliger met Max bij me. We lopen het steegje uit en komen bij een klein pleintje. Er zitten wat jongens op een bank. We lopen gewoon door zonder er aandacht aan te besteden. Ik hoor gefluit van achter me komen en draai me met een ruk om. Hier kan ik niet tegen, zo een vrouw beoordelen over haar uiterlijk. "Heb ik iets van jullie aan?", vraag ik. "Wow, ze is nog knapper als ze terugspreekt", zegt 1 van de jongens in het Spaans. De lessen Spaans op school komen dan toch nog van pas. "Ja, haar lief daarintegen heeft er precies niet veel aan te zeggen. Wat een loser", zegt een andere, ook in het Spaans. "Kan het wat beleefder alstublieft? Achter iemand zijn rug praten is onbeleefd, heeft je mama je dat niet geleerd? Laat mij en mijn lief gerust, begrepen?", zeg ik terug in het Spaans. Die hadden ze niet verwacht. "Jij spreekt Spaans?", vraagt de jongen die als eerste een opmerking maakte. "Ja en ik ook. Dus laat ons gewoon met rust", antwoordt Max in het Spaans. "He- het sspijt ons", zegt de tweede jongen. Je ziet dat het hen echt spijt. "Komen jullie van hier? Want zo zien jullie er niet uit", vraagt een andere jongen die nog niet had gesproken. Ik kijk van Max naar de jongens. "Het is oke, maar alsjeblieft, doe dat nooit meer naar een meisje, dat is gewoon onbeleefd", zeg ik. Ze knikken. "We komen uit België", zegt Max. "Jullie Spaans is echt nog goed", zeggen de jongens. "Dankje, maar we moeten er echt vandoor. Daag!" zegt ik. "Bye!" zeggen alle jongens in koor.

Als Max en ik buiten gehoorafstand zijn van de groep, beginnen we te lachen. "Je had hun gezicht gezien toen je Spaans begon te spreken! Echt geweldig!" zegt Max lachend. "Ja, en toen jij ook begon. Dat hadden ze niet verwacht!" zeg ik. "Ik denk niet dat ze dat nog vaak gaan doen." "Ik ook niet." We lopen nog wat verder en dan verbreekt Max de stilte. "Het is toch oke hé?" vraagt hij. "Wat is oke?" vraag ik. Ik heb geen idee waarover hij het heeft. Ik zie dat hij ongemakkelijk begint te worden. Ik neem zijn hard wat steviger vast en hij kijkt me aan. Ik knik geruststellend. "Nu we 1 keer hebben gekust, gaan ze ons dat vaker laten doen. Ik wil gewoon zeker weten dat je dat oke vind, je moet niets doen dat je niet wil", zegt hij. "Het is oke. Of het nu 1 keer is of meer, dat maakt niet zoveel verschil", zeg ik. "Oke", zegt hij en ik zie dat hij zich weer ontspant. We lopen in stilte verder naar het hotel.

Sorry voor het slechte hoofdstuk. Ik weet dat al mijn hoofdstukken slecht zijn haha
Xx Jasmine