Kötü Görünümlü Tesadüf

42.BÖLÜM

Nisa~

Buse'nin telefonuyla uğraşmayı bırakıp bişey söylemeden yanımdan kaçar gibi çadırdan çıkmasıyla gözümü çıktığı tarafa sabitledim. Ne diye bu kadar hızlı gitmişti ki? Belkide lavaboya koşmuştur diye düşünerek kafamı kaldırdığım yastığa tekrardan gömdüm ve gözlerimi yumdum.

İçeriye birinin girmesiyle Buse olduğunu tahmin ederek gözlerimi kapatmaya devam ettim. Ona nereye gidip geldiğini soramayacak kadar yorgunum. Buse ise fenerden çıkan ışığı söndürerek yanıma geldi ve birden beni üstüne doğru çekti bu hareketiyle yumduğum gözlerimi yorgun ve ağır ağır açtım. Karşımda Esen'in olduğunu görünce şaşırdım. Demek o yüzden Buse kaçar gibi çıkmıştı.

Esen beni kucağına doğru çekmiş yüzümü boynuna gömmemi sağlamış saçlarımla oynuyordu. Aynı yerde kokusunu içime çekerken konuşmaya başladım.

-Hoşgeldin sevgilim

Yüzünü görmesem de yüzünde büyük bir sırıtma olduğunu hissedebiliyordum.

-Bir daha söylesene anlamadım.
-Hoşgeldin diyorum.
-Ya Nisa pisliklik yapma.
-Peki sevgilim pisliklik yapmam.
-Sen bunu her söylediğin de bu kadar heyecanlanıp kalp atışlarımın ritmi bozulacaksa işimiz iş.
-Öyle mi oluyor?
-Daha fazlası oluyor.

Yüzünü görmek için kafamı kaldırdığım da burun buruna geldik. Yüzünde ki gülümsemeyle burnunu burnuma sürttü ve yanağıma öpücük kondurdu. Gözlerime derin derin bakıyordu ve sanki her an ağlıycakmış gibi bir hali vardı.

-Bana hırkayı getirdiğinden beri kötü gözüküyorsun iyi olduğuna emin misin bir sorun mu var?
-Uykun var mı?

Sorduğum soruya cevap vermeyi es geçerek bana soru sormuştu. Onu gördüğümden beri kaçan uykumun olmadığını söyledim.

-Hadi o zaman göle doğru gidelim orası çok huzurlu.

Üstünden kalktım ve onunda yerinden kalkmasıyla havanın serin olacağını düşündüm ve  kenarda duran örtüyü elime alarak çadırdan çıktım.

Göle geldiğimizde gölün önünde ki banka üstümüze örtüyü atarak oturduk. Esen bankı inceliyerek konuşmaya başladı.

-Bankaları çok seviyorum seni bana getirdi kötü görünen tesadüf hayatımın en önemli en güzel ve en değerli noktası şuan.

-Ben de bankları çok seviyorum dışardan egoist ve manyak görünen kızın kalbinin ne kadar güzel olduğunu görmemi sağladı.

-Çok tatlı konuştuğunun ve aşırı minnoş göründüğünün farkında mısın?

Bu cümlesiyle utandım ve yüzümü eğdim yanaklarımın kızardığına eminim. Eğdiğim yüzümü avucunun içine alarak yanaklarımı sıktı ve yukarı kaldırdı ve bana doğru yaklaşarak dudağıma hafif bir buse kondurdu. Bu hareketiyle bir kaç saniye donduktan sonra hızlıca ellerimle gözlerimi ve yüzümü kapattım şuan çok utanıyorum. Esen'in kahkaha sesleri yayılıyordu.

-Benim yerime de utandığın için bana bu cesaret geliyor. Hadi çek şu elini de kızarmış yanaklarını görüyüm hem belki bir kere daha öperim.
-Ya yapmaa daha çok utanıyım diye yapıyorsun değil mi?
-Aynen öyle.

Ellerimi kapatmak için koyduğum yüzümden çekerek Esen'in omzuna vurdum. Pislik bilerek yapıyordu. Birazdan yanaklarım kızardığı kadar duman çıkarmaya başlıycaktım. Kafamı göle doğru çevirdiğim de etrafı incelemeye başladım.

-Nisa
-Efendim.
-Seni çok seviyorum biliyorsun değil mi? Üstelik çooook fazla.
-Benim ki kadar çooooook mu?

Soruma karşılık bana doğru yaklaşmış ve burun buruna gelmemizi sağlamıştı.

-Her şeyden çok.

Bunu söylemesinin ardından dudaklarıma yaklaşarak bana içimde tarif edemediğim duyguları uyandıran uzun bir öpücük bırakmaya başladı. İçimde ki tarifsiz duyguyu iterek ben de karşılık vermeye başladım.

Ayrıldığımız da alnını alnıma koyup nefeslerimizi yüzümüzde hissetmemizi sağlayan bir durumdaydık ikimizde gözlerinden ışık saçarak gülümsüyorduk. Oluşan romantik hava arkadan çalılıkların arasından düşen Zeynep'le bozulmuştu.

-Pardon duygulandım da ben ondan düştüm , yavrularım büyümüşte neyse neyse siz devam edin, karıcım kaldır beni.

Ben hala onlara nerden çıktıklarını anlamayan ifadeyle bakarken Buse yerdeki Zeynep'i kaldırdı ve uzaklaşmaya başladılar Zeynep ise giderken bağırmaya devam ediyordu.

-Durmayın durmayın devam edin evlatlarım.

Benle Esen ise bu görüntüye sadece gülerek tepki vermiştik.

Çok istediğiniz fanfinfonlu bölümü yazdığıma göre yavaş yavaş sona yaklaşmalıyım.