07

75 10 1
                                    

"gusto mo ng ketchup?"

Bumalik ako sa reyalidad ng biglang niyugyog ni Geun ang balikat ko. Magkatabi kaming kumakain at iniisip ko ang sinabi ni Zalea, hindi ko alam kung nagbibiro lang siya pero kailangan kong pumunta 

"gusto mo ba ng ketchup?" tanong muli niya. Umiling lang ako at binilisan ang pagkain 

"May problema ba?" tumingin ako kay Geun na naka kunot ang noo na nakatingin sa akin 

"wala, may gagawin lang ako ngayon " sagot ko at tumango naman siya 

"Aalis din ako, kailangan kong pumasok" he said in the middle of eating. I started to eat again and let myself to drown on my own thoughts 

Pagkatapos naming kumain ay naghugas na ako ng pinggan, siya kasi ang nagluto kaya ako na lang ang maghuhugas. Mabait naman ako kahit papaano 

"Laura, alis na ako" giit ni Geun bago kinuha ang phone sa mesa. Pumunta kami sa sala at kinuha naman niya ang coat na suot niya kagabi bago lumabas. Nakaparada kasi ang kotse niya sa labas 

"Thank you" I said when he went outside. He smiled at me like an idiot 

"You're always welcome and by the way, magsabi ka kung kailangan mo ng kasama para hindi ka umiiyak habang natutulog. Alis na muna ako, see you. " 

He said those words before he went inside his car while I was stunned because of what he just said 

Umiiyak ako habang natutulog? Hindi ko alam, sobrang pagod siguro. Naramdaman kong pumatak ang luha sa pisngi ko kaya pinunasan ko agad iyon at pumasok sa loob. Pumasok na ako sa kwarto para mag-ayos , naglagay din ako ng mga damit, good for a week dahil uuwi ako Bohol

Mabilis akong nag-ayos at lumabas na. 12:30 na rin dahil nahirapan pa akong maghanap ng damit. Pagkapasok ko sa kotse ay mabilis ko na iyong pinaandar. Pagkarating ko sa cafe ay sinalubong ako ni Maria sa pintuan bago ako sinamahan patungo sa tapat na restaurant 

I found Zalea sitting while holding a brown envelope. She smiled at me when she saw us so we walked towards her. I hugged her first before I sat on her right side while Maria was on the left side 

"what happened?" I asked. A single tear fell from her eyes but she wiped it off before smiling at us

"I'm pregnant" It was true. Buntis ang kaibigan ko

"Alam na ni Azrael?" Maria asked and Zalea shook her head

"Hindi, ayokong sabihin" she answered. I held her hand and squeezed it

"You need to tell this to him" I uttered but she shook her head again

"I can't. Ayoko ng bumalik sa kanya dahil sobrang selfish ko kapag ganoon. Umalis ako at babalik na naman ako" she said. She couldn't help but to cry so I rested my chin on her shoulder while Maria was holding Zalea's hand

"Kumain muna tayo" Maria whispered. She called the waiter to tell our orders

"Azrael is the father of the child" I said when the waiter left us

"Malalaman din niya 'to pero 'wag niyo munang sabihin" she said and I nodded

That's her decision, we need to respect her

"Are you okay? Maayos ba ang pakiramdam mo?" Maria asked her and she nodded

"Yap, uuwi rin kami ni dad mamayang gabi. Pinuntahan ko lang ang cafe at kayo" she answered

She will go back to Canada...again. I hope she's really fine

"Call us" I said and she smiled. The waiter came and gave us the foods so we started to eat. Pagkatapos namin kumain ay pumunta kami sa bahay nila Maria para roon magpalipas ng oras habang nanonood ng Crazy Beautiful you

A Walk in Nami || On-going Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon