Chapter 6

13K 746 161
                                    

Hariette

"Hop in!"

Nang wala pa din itong balak na huminto sa pagtakbo ay hinarang ko na yung sasakyan ko sa daraanan nya.

"Bingi ka ba!?" Singhal ko sa kanya.

Candice just stared at me blankly. Now I'm starting to doubt why I even bother na habulin pa ito.

"I'm busy right now. Can I ignore you some other time?"

Napailing na lang ako. Napakagago talaga nito magsalita. Mas naniniwala pa ako pag ganyan sya karude kesa yung kagaya kanina.

Admit it, Hariette. You can feel her sincerity. And your heart bleeds because you can recognize her pain because you're also in pain.

"Sasakay ka ba dito o ibabalibag kita papasok?"

"Unless you want me to break every tiny bone in your body? Yeah?" Hindi natatakot na sagot pa nito.

Naiiritang bumaba ako ng sasakyan. Binuksan ko yung passenger seat.

"Now, I'm opening the door for you. Happy? Get inside. I'm getting wet."

Napangiti naman doon si Candice. I don't know what seems funny.

"Drench by the rain, Stupid!"

"I am not even saying anything. Why are you being defensive?"

"Don't make me lose my temper, Candice!"

Tahimik na pumasok naman ito ng sasakyan. Umikot ako pabalik sa driver seat.

Urgh! It's so cold!

Hininaan ko yung aircon ng sasakyan. Pagkatapos ay kinuha yung dufflebag ko sa backseat. Kumuha ako ng dalawang face towel. Inabot ko dito yung isa.

"Dry up. Take off your jacket and shirt. Ibato mo na lang sa backseat." Kumuha ako ng tuyong damit at ibinigay iyon dito.

Pagkatapos ay parang walang anuman na nagpalit din ako ng damit.
Ito naman ay nahihiyang nag-iwas ng tingin. Pinatay pa nito yung ilaw sa side namin.

Is she shy? She's weird. We've already seen each other naked.

"Bilisan mo na magbihis. Unless you want me to do it for you?"

"You only annoy me when you're breathing, really. Try stopping it. The world will be better." Sarcastic na sabi nito na nagsimula na din tanggalin yung jacket nito.

Tinaasan nya pa ako ng kilay ng makitang nakatingin lang ako sa kanya nang yung shirt naman nya yung tinatanggal nya.

"What?" I asked innocently.

Iminosyon naman nito na mag-iwas ako ng tingin. But instead of doing that, I just gave her a naughty grin.

"What are you looking at?" Inis na sabi nito. "Are you checking me out?"

Itinuro ko naman yung upper body nya. "I am just.."

Tinanggal nito yung eyeglass nito at inilagay sa dashboard. "What?"

"I am just admiring how the universe has blessed you?"

Dimwit! What?!

Natawa lang sa sinabi ko si Candice bago itinakip sa mukha ko yung basa nyang jacket.

"Wait. I'll change clothes quickly! Stop admiring my body."

I groaned. Nakakainis yung amoy kasi ng basang jacket nya. She have a distinguishing smell. Malakas kasi yung sense of smell ko lalo na sa mga scents because I'm a chemist. And I am really sure that Candice's perfume is a mixture of woods and wildflowers.

Words I never TellTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon