Chapter 12

6 0 0
                                    

》CHAPTER 12: SERIOUS《

Althea Point of View.

Parating na ang Second Quarter Exam kaya naman todo review ang eksena ko

Wala na din ang parents ko sa bahay dahil may aasikasuhin pa sila

I usually spent my free hours reading a book or writing some lessons on my notebook

Nakakahiya naman kasi sa tutor ko kung hindi ko pa maipapasa ang exams ngayong second quarter

I glanced at my wristwatch. 4:30 na pero wala pa din si Enzo

May usapan kasi kami na sabay mag rereview dito sa library. Siya ang nag suggest nun at hindi ako. Para na rin daw mabantayan niya kung tama ang nirereview at pagkakaintindi ko

Nagtuloy tuloy ako sa pagbabasa not minding the people who stares at me na para bang milagro ang pagpunta ko dito sa library

"Hey sorry I'm late"

Nag angat ako ng tingin at nakita si Enzo na parang kakagaling sa pagtakbo. Umupo ito sa tapat ko at binaba ang bag

And just that, lalong dumami ang mga tumitingin samin. Mali bang dito sa library kami nag-ganito?

Binalewala ko nalang iyon at ngumiti sa katapat ko. Inilabas na niya ang notes niya kasabay ng isang headset?

Taka akong tumingin sakanya at mukhang napansin niya iyon

"What?" tanong niya

"What's with the earphones?" Pagbabalik kong tanong

"Ahh..this is my way of studying" saad niya at tinaas pa ang phone kung saan dun nakakabit ang earphones

Tumango nalang ako at binalik ang tingin sa binabasa. Ilang minuto pa ang nagdaan hangga't sa pareho na kaming tutok sa nirereview

Hindi ko magawang magtanong dahil tuwing titingin ako sakanya ay bakas sa mukha niya ang pagkalibang

Hindi ko alam kung dahil ba yun sa binabasa niya o mula sa tugtog na nanggagaling sa phone niya

Nagkibit balikat nalang ako at nag focus. Maya-maya ay palihim kong inilabas ang baon na biscuit mula sa bag at pinunta iyon sa ilalim ng mesa

Tuwing susubo ay napapatungo ako saka babalik na parang walang nangyare

Ninja moves ba?

Bigla ay napatingin sakin si Enzo saktong isusubo ko na ang biscuit. Tinuloy ko iyon at sinenyasan siyang wag maingay

Buti nalang talaga at malayo kami sa librarian desk pero nasa may bandang gitna pa din ang pwesto namin

Nakatingin pa din siya sakin kaya tinaasan ko siya ng kilay "May kailangan ka?" Tanong ko

"Pahingi"

Nagulat ako sa sinabi niya. "Pahingi. Iabot mo sa baba" ulit niya

Bahagya pa akong napatawa pero iniabot pa din ang extrang biscuit ko sa bag

My Genius TutorWhere stories live. Discover now