IF YESTERDAY IS TODAY

CHAPTER 7

CLAIRE'S POV

Matapos ang walang kwentang usapan doon sa Canteen ay sa labas ng campus ang punta ko.

Umupo ako sa waiting area doon.

" Letsugas! Walang magawa sa buhay niya at balak pa talagang guluhin ako!", Sabi ko sa sarili .

Sa totoo lang, napikon talaga ako sa babaing yun. Hindi ko siya kilala kung bakit ginano niya ako.

' Ako? Attention seeker? At kay Leigh pa talaga?'

' Hell No!'

' Never been in my vocabulary ang magpapansin sa lalaki!'

" Masyadong epal! Wala na tuloy akong makain nito!",inis kong singhal sa sarili.

Ngunit natigilan ako nung may nag abot sa akin ng isang supot.

Dahan - dahan akong tumingala at.

dO______Ob

"L-Leigh?"

Ngumiti lang siya sa akin na iniabot parin ang supot na hawak niya.

" A-Ano yan?", Tanong ko patungkol sa supot na dala niya.

" Pagkain,", walang ganang sagut niya.

" Alam kong pagkain iyan. A-Ang ibig kong sabihin ,bakit mo iniabot sa akin niyan?"

" Binili ko yan para sayo, alam ko kasing hindi kapa nakapag lunch.",

dO_ob??

Napatitig ako sa kanya. Nakangiti lang siya sa akin.

" Ano ka ba, tanggapin mo na nga to. Ohh!",

Pabato niyang binigay sa akin ang supot , buti na lang at nasalo ko .

Umupo siya sa tabi ko.

" Ano to?" ,Tanong ko ulit sa kanya.

Tumingin naman siya sa akin na nakakunot ang noo.

" Pagkain nga!"

" Alam ko—"

"Alam mo naman pala eh, bakit nagtatanong ka pa-?"

"Ang ibig kong sabihin, bakit mo ko binilhan ng pagkain? Hindi naman kita inutusan para bilhan ako nito ,diba?"

Nakita kong natigilan siya at bahagya pang napatitig sa akin. Halatang hindi niya alam kung anong sasabihin niya.

"Woi?"

"Aishhh!  Ba't ang dami mong tanong? Kailangan pa ba talaga akong magpaliwanag sayo kung bakit kita binilhan niyan?", Napipikon niyang sagut.

"Ouh naman. Ano bang malay ko kung ginawa mo to dahil may gusto ka sa'kin diba?", Nakangiti kong sabi sa kanya.

dO___Ob~~ Siya.

' Namumula siya! Hehehe!'

"Woi! Grabe ka namang makapag react diyan," , natatawa kong sabi sa kanya na bahagya ko pang inalog ng kunti ang balikat niya.

" Ikaw kasi! Ang lakas mong m-mangtrip!", pikon niyang sagut.

" Kaya nga nagtatanong ako kung bakit mo ako binilhan ng pagkain? "