Something Great (Valdemora Series #3)

Chapter 5

Weekend came and I was really getting excited for this. Dalawang gabing inukupa ni Isaac iyong isip ko pagkatapos niyang gawin iyong bagay na iyon.

Being followed by someone you admire the most in social media is a big thing for me. For years that being their fan is one the greatest highlights in my life. Bawat concert at ganap nila ay lagi akong nandoon.

It's my first time experiencing this and still looking for some better days for something good.

Sa loob rin ng ilang araw ay nagawa kong mag-ensayo sa club paminsan. So I learned a bit of chords. Iyon nga lang ay hindi ako tinuturuan ni Enzo kapag nandoon sa club at maraming estudyante.

He always chose to teach me when dark took its place. Mas pinipili niyang gabi ako turuan dahil walang masyadong maingay raw at magulo. And no one can interrupt him.

Umasa din akong matutulungan ako ng mga kaibigan ko pero hindi na nangyari pa. Akala ko ay may dala talaga silang gitara para sa akin kaso wala.

When they reached my condo, I expected something but I saw nothing. Dalhan ba naman ako ng tablet na mayroong guitar app? Sinong hindi maiimbyerna doon lalo pa't umasa kang may dala sila?

And I chose not to practice anymore. Tanging sa club lang ako nagkakatyempo. So far ay medyo nakakabisado ko na since next week na iyong performance.

I bought some fast foods and drinks for us. Na-email niya na rin sa akin ang address ng kanyang condo kaya doon ako papunta ngayon.

Nakakapagod dahil minsan ay hindi pa naman ako nakakapagbukas ng email ko. I should suggest him to have an account. Mahirap siyang ma-reach.

I parked my car and then went to his unit. Dala ko iyong mga pagkain na ni-request niya saka kumatok sa pintuan. Ilang beses akong kumatok hanggang sa buksan niya iyon.

"Hi. Pwede nang pumasok?" Nilakihan niya iyong bukas ng pinto saka ako pinapasok. Nilapag ko sa table niya iyong pagkain saka napatingin sa loob.

His room is quite big. Painted with color gray and other things are on the same color. Pati iyong sofa niya ay gray din.

I noticed some posters of Coldplay displayed on the walls. Hindi masyadong marami pero maganda naman tignan.

"Fan ka ng Coldplay?" tanong ko at nilapitan ang isa sa mga posters.

"Yeah," he shortly replied while getting his guitar. Naupo siya sa bakanteng space saka inayos iyong gitara.

He has two guitars which I think the other one is for me to practice. Naupo ako sa tabi niya saka siya pinagmasdan. I watched him do something on guitars.

Iyong daliri niyang mukhang daliri ng isang babae. His nails are clean and the way he moves it in a subtle way makes me to stare at it more.

Ibinigay niya sa akin iyong isa. Saglit na ininspeksyon muna bago naman hinawakan iyong sa kanya.

"Siguro naman familiar ka na sa itinuro ko sa'yo?" Humarap ito sa akin.

"Ah, yes of course. Well, kinda." Nagkibit balikat ako. Napailing ito saka nagsimulang magpatugtog.

"For now, let's do this chord. Follow me." At sinunod ko nga siya.

For times that we've been practicing about chords I'm not familiar with, I noticed that he's just being patient to me. Alam ko naman kasing mahirap akong turuan pero lagi niyang pinapahaba ang pasensya dahil nga desidido ako rito.

There was a time when we got home around 9 pm. Late na 'yon. Kung hindi dahil sa guards na naglilibot sa school tuwing gabi ay hindi namin namalayan ang oras.