Something Great (Valdemora Series #3)

Chapter 9

"Okay lang 'yan. Nood ako next game mo ulit. Malay mo, manalo kayo," I assured him but he didn't give me a glance after it. Tanging nanatili lang ang kanyang tingin kay Isaac na ngayon ay nakangiti rin sa kanya.

"Better luck next time, Migs. Baka ako talaga ang hindi swerte rito kaya ka natalo?" he laughed but Enzo remained serious. Hindi bumebenta sa kanya ang joke ni Isaac.

"Migs, my friend. You look stunning having that wet look. Talo tayo, ah?" Finn entered the scene. Si Emerald ay hindi mapigilang matulala sa kanya kahit ngayon.

Enzo shook his head and then gave his stare to Eustace who's now quiet and not joining the conversation.

Hindi naman siya mukhang suplado talaga. Well, para kay Reese siguro oo kasi siya lang yata ang fan na hindi nito kinakausap.

"Didn't got an inspiration."

"Inspirasyon? Kailangan ba talaga ng ganoon?"

Hindi nito sila ulit pinansin saka naupo. Finn noticed me, my hair actually. Binigyan niya ako ng ngiti na sinuklian ko rin.

His curly hair is one of his assets. Isa rin sa mga bagay na nagustuhan sa kanya ni Emerald.

"Woah. So ikaw pala 'yong babaeng nakukwento sa amin ni Migs. No wonder why he keeps on talking about you. You're pretty.I like your hair." Kahit naiilang sa narinig ay pinanatili ko ang ngiti.

Nasabi rin ni Isaac na kinukwento nga din daw ako nito sa kanya tapos kay Finn din? Bakit ako? I mean, why he likes talking about me to his friends?

Napatingin ako sa kanya saka napansin ang munting pagpula ng kanyang mga tainga.

He's glaring at his friends upon talking about it. Maski ako ay nagulat sa isinawalat nilang dalawa.

"Our friend is not liking what we're talking about. Change topic," bawi ni Finn na ngayon ay bumalik kay Emerald saka siya ang kinausap. Summer and Reese joined them while we are left alone here.

Tatlo kaming narito at si Enzo ay tahimik lang, hindi kumikibo na para bang wala sa modo ngayon.

I understand him. Ikaw ba naman ang matalo sa laro niyo.

"I'm sorry if I requested Enzo to meet you. It's just that I really want to see you personally this close. Thank you kasi pumayag ka."

"Nah, it's not a problem. Good thing you asked Enzo since we really wanted to be with our fans also. Sana kahit ganito man lang ay napasaya namin kayo."

"Oo naman. It's nice being here with you, actually."

I don't know why I felt very normal now. Siguro dahil natupad ang hiniling ko? O 'di kaya ay nakita na talaga siya. And to think that this is more than a VIP ticket. Masyadong sobra pero worth it.

We stayed there. Kaunting pag-uusap at biruan ang nagawa namin doon. Pagkatapos ay umalis na rin sila dahil may gagawing importante.

Hindi ko naman sila pinigilan pa dahil alam kong related iyon sa upcoming concert nila. They didn't spoil us with it to be fair.

My friends are happy. I am happy, too. Pagkatapos niyon ay umalis na sila, hinayaan akong maiwan kasama si Enzo.

I smiled at him the moment he glanced at me. Ilang pasasalamat kaagad ang sinabi ko sa kanya dahil sa pagiging mabait nito.

"Stop thanking me."

"Ang sungit mo naman. Pero sobrang thank you talaga."