I slapped him. "What the hell, Enzo?!Are you nuts?!" galit kong tanong dahil nakakadalawa na ito.
He kissed me without thinking about what will happen and then stole for another one? Sa sitwasyon kung saan kaming dalawa lang ang narito sa unit ko?
Namula ang pisngi niya. Saglit na hinaplos ang panga dahil mukhang pati iyon ay napuruhan ng kamay ko.
"Why did you kissed me?! Tangina naman Enzo! Akala mo ba nagustuhan ko? Do you think I'm one of your admirers who will like it, huh?"
Seryoso. Gustong-gusto ko siyang sigawan ng paulit-ulit ngayon pero nagtitimpi lang ako.
Kissing is not a sin but for me, since we are not that close to each other, I am considering it as one.
Ano bang iniisip niya at nagawa iyon?
He stayed still. Bumalik sa walang kwenta ang kanyang ekspresyon. Parang hindi inalintana ang ginawad kong sampal sa kanya.
"Ano? Tingin mo ba bibigay ako sa'yo? You're unbelievable. My God!" napasapo ako sa noo saka napalayo sa kanya.
He followed me. Pinigilan ko siya sa kung anumang gagawin niya.
"Stop right there. Don't come near me, Enzo! Just don't fucking come near me!" Nanginginig na ang labi ko. Nagagalit na ako nang dahil doon sa ginawa niya.
"Just because of a kiss, you're pushing me away? Hindi mo yata alam na sanay na akong hindi pinipili lagi?"
I glared at him. Napailing ito. Mayroong sarkasmong ngiti sa kanyang labi na tila nababahid rin ang sakit.
"Because you're taking advantage of me!"
"I am not. Kung iyon ang tingin mo, nagkakamali ka. You don't know what I did, you don't even know a single thing why I did that."
"Ha! Ako pa ngayon ang walang alam? Fine. From now on, forget everything. Don't you ever dare talk to me again."
I finalized it already. Ayoko nang pahabain pa. Nakapaskil na sa isipan ko na hindi ako kakausap sa kanya kahit na anong mangyari. Ayokong magkaroon ng kahit na anong tungkol sa kanya.
And it happened. Minsan kaming nagkakasalubong sa hallway pero agad akong iiwas ng daraanan. He stops only to find me avoiding him. Ngunit hindi nagbago ang itsura niya.
He only smiles with me. He's only showing the hidden face behind his mask whenever he's with me. Napapakita niya ang hindi nakikita ng ibang tao sa kanya sa akin.
And he's back to his usual facial expression again. Iyong seryoso at walang pakialam sa mga taong nakapaligid sa kanya.
Akala ko ay huhupa na ang galit sa akin ng mga nagkakagusto sa kanya pero nagkakamali ako. Things got worse. Mas lalong naging aktibo sila sa akin.
I am taking a pee in our comfort room. Nakaupo at tutok sa phone ko nang may bigla silang may ibinuhos na kung ano sa akin. It was a garbage full of plastics and there's a dirty water on it.
Ang baho. Sobrang baho katulad ng pag-uugali nila.
"Serves you right, bitch!"
I sighed. Napangiwi ako sa amoy ng basurang sa akin mismo itinapon. Nilinisan ko ang sarili gamit ang gripong nandoon. Good thing I have an extra shirt on my bag.
At hanggang paglabas ay mayroon na namang nakabantay doon sa akin. I tried ignoring them though I'm still pissed about what happened to me earlier. Ang kaso, sila na naman ang nanguna.
YOU ARE READING
Something Great (Valdemora Series #3)
General FictionTania Shiraz De Acosta is an ultimate fangirl of the band called Labyrinth.She likes attending some of their concerts not until someone appeared as another member which turned out to be the band's guitarist. Lorenzo Miguel Valdemora,the member who g...