Something Great (Valdemora Series #3)

Chapter 21

Mulat iyong mata ko kaagad nang napansin ang paglabas niya. Naghintay ako ng ilang minuto kung babalik pa ba ito pero hindi nangyari kaya tumayo ako at sinilip siya mula sa bintana.

His presence is not outside so I guess, he went somewhere to unwind. Bumalik ako sa kama at doon nahiga ulit, hinintay siyang makabalik.

I fiddled with my phone, avoiding myself to be tempted by replying my friends' messages to me.

Anong ginawa niya sa labas?Unwinding by the use of beers or something? Hindi ba niya nakayanan ang presensya ko rito kaya niya naisipang lumayo sa akin?

Ugh. Here I am, thinking about him again.

Inis kong nilagay ang phone sa mesang nasa gilid saka tumalikod sa pinaghihigaan niya. I closed my eyes and let the darkness embrace me. Bahala siya dyan. Kung iniisip niyang maaalimpungatan ako at sasalubungin siya kung dumating, nagkakamali siya.

The night's too precious to waste just for that.

Kinabukasan ay maaga akong nagising nang dahil sa tunog ng phone. My eyes were half awake when I got it. Mas nanlaki lang ang mga iyon nang mabasa kung sino ang tumatawag.

"Yes, Ma?" my hoarse voice asked her. Panigurado akong isinumbong na ako ng magaling kong kaibigan doon. Sa lahat ng nangyari sa akin, mukhang ito lang ang isinumbong nila.

"Where are you? Reese told me you were missing since last night!Nagtanan ba kayo ng boyfriend mo, Tania Shiraz, ha?" Inilayo ko ang phone sa tenga nang dahil sa lakas ng boses niya.

I can't tell her that I almost lost my life last night! Huwag dahil baka mas mahimatay siya kapag sinabi ko iyon sa kanya.

Huminga ako ng malalim saka pinilit ang sariling huwag mai-stress sa ganoong uri ng tanong niya.

"I don't have a boyfriend, Ma. And what? Tanan? Kailan ba ako nagtanan sa mga naging boyfriend ko noon?"

Ever since I got a boyfriend and there were times that I was gone for days, she'll immediately think that I eloped with them where in fact, I am not that kind of a daughter.

Hindi ko naman gawain iyon.

"Eh bakit kahapon ka pa hindi sumasagot sa mga mensahe ko? Even your friends are worrying!"

"Relax. Uuwi rin ako ngayon. Don't think about me that much. Nasa mabuti akong kalagayan."

"Well you should be! May pag-uusapan tayo kaya pumunta ka rito sa bahay. Don't make excuses, Tania. After your class, we'll talk about something important."

And she ended the call peacefully. Naintriga ako tuloy sa importante niyang sasabihin. Sana hindi lang umabot sa punto na kung saan ay magpapakasal na ako sa hindi ko naman gaanong kilala.

That's the known surprises these days. At ayokong ganoon nga ang mangyari sa sasabihin ng magulang ko sa akin. I won't agree on that.

Enzo arranged the breakfast. Naroon na kaagad sa mesa iyon saka hindi na puro seafoods. It's a typical breakfast foods. Eggs, bacons, coffee.

Kumain na kami dahil nagmamadali rin ako. Inubos ko ang lahat nang nakahain saka na naligo at hinayaan siyang gawin ang kanyang gawain.

I didn't ask him about last night. Ayoko namang isipin niyang nagiging interesado na ako sa kanya. A night with him was enough though I am not liking it a bit.

Hindi dahil sa kinulang ako o ano. Sadyang hindi ko lang inasahan na magkakasama kami.

"I'll go na. And thanks for that room. I'll pay you kapag nakabalik na akong school."