Something Great (Valdemora Series #3)

Chapter 12

I stared at it for a minute. Sinisigurado kung namamalik mata ba ako o hindi. Napasapo ako sa noo nang makumpirmang hindi nga ako nananaginip.

Sa sabado. Next week, I'll be watching his game wearing his jersey.

I wonder how did he came up with that idea, letting me to wear it. I know that he gave it to me as a souvenir but I didn't thought that he'll let me wear it while watching his game.

For what? To support him? I've been watching his game several times now without wearing that jersey. I'm just curious why  he asked me that.

Nang nakarating sa unit ay kinuha ko iyon saka pinakatitigan. Mayroong pangalan niya sa likuran at number 12. Medyo malaki ng kaunti iyon sa akin kahit payat naman ang katawan niya. Katulad na katulad ng kulay sa kung anong suot niya kanina.

I sighed and then fixed it. Agad akong nagluto ng pagkain at kumain na rin. I browsed on my accounts when Reese called me.

"What?" bungad ko saka ngumuya.

"Walang hiya ka. Magkasama pala kayo ni Enzo!" Kumunot ang noo ko at nagtaka. Paano nila nalaman?

"Ha? Bakit?"

"Hello? Duh? Hindi ka ba nagche-check ng accounts mo? Or wala ka bang nakikita sa IG na mga photos niyong magkasama?"

"What? Sino namang kumuha no'n?" Bumalatay kaagad sa akin ang kaba.

How on earth people got a chance to take a photo of us together? Sa pagkakaalam ko naman kanina ay wala nang masyadong mga tao doon kanina?

"Tss. You know what? Better see Enzo's fan club. Girl, naroon ang litrato niyong dalawa at marami ang nagco-comment na malandi ka raw. They're really crazy over him!"

Mabilis kong pinatay ang tawag saka sinunod nga ang sinabi niya.

Iilang mga pictures ang naroon at magkasama kaming dalawa. Magkalapit at kapwa nakangiti habang malakas ang buhos ng ulan. Agad kong ibinaba at binasa ang mga comments.

Halos lahat ng nandoon ay puro negative at mukhang hindi tanggap ang nakikita. Some knows me. Iyong iba ay mga kaklase ko na hindi ko alam kung ano ang ipinupunto.

I bit my lip. Hindi ko kinakaya ang nagiging komento nila patungkol sa akin. They're accusing me of being near at Enzo as always. Iyong iba ay minura at nilait pa ako. Na sinadya kong mapalapit sa kanya para makasama at laging nasa tabi niya.

If they only knew the real reason.

Marami rin ang nagme-message sa akin na mas pinili kong huwag pansinin. They're acting brave. Nagtatapang-tapangan para lang makagawa ng paraan upang hindi ako mapalapit kay Enzo.

Kung gusto nila, pwedeng-pwede nilang angkinin. Wala naman akong balak na agawin sa kanilang lahat ang lalaking iyon. I was just being friendly. Nasa kanila na iyon kung maiintindihan nila o hindi.

It's the stupidity of their hearts that works, not their brains. Kung gumagana ng maayos iyong utak nila, hindi sila magiging ganoon.

For that simple picture? Nakita lang kaming magkasama, nagawa nang laitin ako? How rude.

I slept that night thinking about those things. Pero nang nakapasok na ako ng school ay mariing mga titig nila kaagad ang dumapo sa akin.

I am with Reese the whole time. Siya iyong laging umiirap at nagtataray sa mga estudyanteng walang ginawa kundi tignan ako mula ulo hanggang paa.

Sinubukan kong ignorahin sila pero mukhang hindi paawat ang iba. I gave them my dangerous look but to no avail.

Mas lalo lang nilang idiniin ang bawat tingin sa akin na para bang malaking kasalanan ang pagsama ko kay Enzo.