Medya: 'Benim için' ilham kaynağı. (Diziyide çok severim ehe)
Başına gelecekleri bilerek toplantı odasına adımladı. Onu, gitmemesi için uyaran Ölüm Yiyenleri koluyla kenara itip toplantı odasının kapısını araladı.
Lord'a ait kırmızı gözler öfkeyle içeri giren kıza döndü. "Geldin..." dedi soğuk bir fısıltı ile. Toplantı masasında, başı önüne eğilmiş Ölüm Yiyenler'i, kıza işlemeyen bir korku sarmaladı ve titremelerine neden oldu.
"Öldüler." dedi kız yüksek ve emin bir sesle. Ardından az öncekinin tersi bir sesle ekledi. "Bir kısmı."
Karanlık Lord öfkesini gözlerini kapayarak dizginlemeye çalıştı. Fakat başaramadı, öfkesini engelleyemiyordu.
Bir kaç metre ötesinde ki kız yüzünü buruşturdu ve ağzından kaçmak üzere olan bir çığlığı dişlerini sıkarak engellerken dizlerinin üzerine düştü.
"Ayağa kalk!" Tüm Malikâne öfkeli bağırış ile sallanırken kız yere eğdiği başını kaldırdı, siyah saçlarının gölgelediği alev kırmızısı gözlerini Lord'una dikti.
Olağanüstü bir güç ile, yumruk olan elleriyle yerden destek alarak ayağa kalktı. Voldemort'un küçük bir emri ile toplantı masasında oturan herkes ayaklanıp kızdan uzak durmaya özen göstererek kapıdan çıktı.
Büyük kapı gümüş maskeli bir Ölüm Yiyen tarafından kapatılırken Lord Voldemort oturduğu tahttan kalktı ve kızın iki metre ötesinde durdu. Siyah cübbesinden yavaş hareketlerle çıkardığı asasını gören kız tüm umutlarını yitirip sonunu bekledi. Hiç gelmeyen sonunu...
Lord'un küçük bir hareketi ile kızın tepesinden dökülen su, ona nefes alması için zaman bile tanımadı.
Yüksek sesli çığlıklar, hiç durmadan Malikâneyi sallıyordu, durmadan sallanan Malikâne herkesi korkutuyor, Natalie Flores'ın ise sonunun gelmesi için bir kez daha dua etmesine neden oluyordu.
Kanlı sular bütün odaya bulaştılar, dizlerinin üstünde hareket dahi edemeden acı çeken kızın kanlarını tüm zemine yaydılar.
"Diz çökmeyeceksin, sen değil!" dedi Lord Voldemort acımayan gözlerle karşısında ki On beş yaşında ki kıza bakarak.
Kızın o anlık nefes almayan bedeni yana devrildi. Yeniden nefes almaya başladığında etrafı alevler çevrelemiş, ona güç vermek için yanıyorlardı.
"En fazla bir saat sonra o ölü bedenleri karşımda bekliyorum." dedi Lord Voldemort son kez.
*
Natalie, gecenin bir vakti, herkes uyurken planını devreye soktu. Sessizce yatakhanesinden çıkıp erkekler yatakhanesine girdi. Harry'nin odasına da aynı sessizlikte girip, bir gölgeymişcesine Harry'nin ayak ucunda duran sandığına adımladı.
Odada kalan tek çocukların yani Ron ve Harry'nin deliksiz bir uykuda oluşunu bir kez daha kontrol edip Sandığı açtı. Hemen üstte istediği şey duruyordu: Çapulcu Haritası!
Haritayı kaptığı gibi Sandığı kapatarak yatakhaneden ayrıldı.
Bomboş olan Ortak Salonda ışık kaynağı için Şöminenin önüne, bandajlı yaraları el verdiğince dikkatli oturdu.
Cebinden asasını çıkarıp boş olan haritaya doğrulttu. "Bütün ciddiyetimle yemin ederim ki, hayırlı bir şey düşünmüyorum!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
тüℓüи Öтєѕι/ нαяяу ρσттєя fαиfι¢тισи
Fanfiction"Kendimi affedemem, Lord'um..." Acı dolu sesine rağmen yüzünü buruşturmuyor, gözleri dolmuyordu bile. "İhaneti kabul etmezsiniz ve ben ihanet ettim." Hata yapmıştı. Geçmişini hatırlamadığı için yaptığı hatalar mıydı onu aydınlığa sürükleyen, yoksa 2...
