Twisted Fate

Chapter 9

Jemimah POV:

Isang malakas na sampal ang natanggap ng aking pisngi kaharap ang lalaking mahal ko.

"Jordan.."

"Fuck you Jemimah! FUCK YOU!"

Unending tears fell down through my face. Ang labo na ng paningin ko. This time, di ko na napigilan. Napahagulgol na ako.

"Why Jemimah? Why?! Fuck! Hindi ba ako sapat ha?" galit na galit ang itsura ni Jordan ngayon.

I held my cheeks that he slapped. "Sorry." wala akong masagot. Hindi ko rin alam. Napaka gaga kong babae.

"Sorry? Anong magagawa ng sorry mo? Ang kapal ng mukha mo Jemimah. Oo sobra!" hinawakan nya ang sintido at naupo sa sofa habang ako ay nakatayo lang. Ni hindi ko sya matignan sa mata.

I swallowed. Nanginginig ako. It's been a week nang makabalik na sila Kat at Nick sa US. I don't know paano nalaman ni Jordan what happened between the two of us. Yes he knew. I'm a crying baby right now. Next thing I know, Jordan threw all the pictures to my face. Damn! Sobrang sakit ng nararamdaman ko ngayon. Walang tigil sa pagtulo ang luha ko. Nakita ko na lang na nasa sahig ang mga larawan namin ni Nick na magkatabi at magkayakap sa kama. Napapikit na lang ako.

Nanggigigil na hinawakan ako ni Jordan sa magkabilang braso. "ANO JEMIMAH MAGSALITA KA!!" sigaw nito habang winawagwag ako sa kawalan.

Hindi ko lubos maisip na mangyayari ang mga sandaling ito. Wasak na wasak ang puso ko. Sobra! Sa buong 6 years na pagsasama namin, never syang nagalit sa akin. Never nya akong sinaktan. Pero ngayon sobrang sakit! I gave my all to him.

Itinulak nya ako paupo sa kama. "Let's just break up."

Napatingin ako sa kanya. Nakatiim bagang sya habang nakakuyom ang kamao. "No."

"Yes maghiwalay na tayo. I don't need a trash, a bitch and a slut girl in my life." ang sakit. Ganyan na ba nya ako ituring ngayon? "Hindi ka man lang nahiya sa sarili mo. Nakuha mong mag cheat kung kelan enggage na tayo?"

Muling tumulo ang mga luha ko. Alam ko sobra sobra ang ginawa ko kay Jordan. Napaka tanga ko para makipag sex sa iba gayong ikakasal na kami. "Hindi ko sinasadya.."

Isang malakas na sampal ulit ang inabot ko. Oo deserve ko ang mga sampal na iyon. Sa laki ng kasalanan ko sa kanya tama lang na saktan nya ako. Na ilabas nya ang galit nya sa akin. "What a lame excuse! This will be the last time Jemimah. I don't wanna see you again!" tumalikod sya at palabas na sana ngunit hinabol ko sya at niyakap sa likod.

"Please Jordan, please. Don't leave. I'm really sorry. I love you. Please give me a chance. It won't happen again." pagmamakaawa ko. Pinipilit nyang alisin ang yakap ko.

He forcedly remove my hands around his belly. "Let's end this shit Jemimah. Gusto mong malaman ang totoo?"

Kumunot ang noo ko. "Anong totoo?"

Humarap sya sa akin. Magang maga na ang mata ko. "The real score between our relationship was just a plan and it's a good timing. You did great! You end it so perfectly." pumalakpak pa ito.

Naguguluhan ang isip ko. "What do you mean?"

He smirked. "Grabe! Jemimah Rivera. Ang pinaka stupid na babaeng nakilala ko. How come it last 6 years long?"

"Jordan ano bang sinasabi mo?"

"Kailangan mo nang magising sa katotohanan Rivera. I didn't love you. Okay? All this time hindi mo naramdaman that it was fake?" ngumisi ito. "Ang tanga mo! You are part of the plan Jemimah. I used you to ruin your life, to mess with your father's business to made my revenge for my family."

Ano ba 'tong sinasabi nya?

Tinuyo ko ang mga luha sa aking mata.

Hindi ko sya maintindihan.

"Jordan hindi totoo yan."

"YAN ANG TOTOO!!" sigaw nya.

Natatakot na ako sa kanya. Hindi na sya ang Jordan na kilala ko. "Bakit sinasabi mo sa akin ngayon yan? Revenge? For what? Jordan please, alam ko mahal mo ako." hinawakan ko ang kamay nya pero tinabig nya lang ito.

"Jemimah wake up! I'm telling the truth now. Hindi kita mahal. Wala akong pake sayo. Ang tanging gusto ko lang ay maghiganti sa pamilya mo."

Napasalampak ako sa sahig. Hindi ko na naman napigilang hindi mapaluha. Ang sakit sakit marinig na sabihan ka na hindi ka mahal ng taong mahal mo. "Jordan. Bakit? Bakit kailangan mong gawin iyan?" kusang tumulo ang luha ko.

"You're asking me for the reason? Bakit hindi mo tanungin ang ama mo? Your dad who happened to be the best friend of my father pero anong ginawa ni Mr. Rivera? Inagaw nya si tita Elisa kay papa. Napakawalang kwenta ng tatay mo Jemimah. Alam ko na kung saan ka nagmana."

Walang tigil ang pagpatak ng luha ko. Napakasakit naman! May ganoon palang lihim pero bakit okay naman ang daddy at si tito Maverick? "Hindi ko alam ang sinasabi mo Jordan, in good terms ang mga tatay natin."

"Napakatanga mo talaga! Ni hindi mo alam na step dad ko lang si daddy Maverick. Wala ka kasing alam sa buhay ko Jemimah!" itinaas nya ang mukha kong nakayuko.

Ngayon kitang kita ko ang galit na mukha nya. "Jordan please tama na."

"Isa akong Alveo Jemimah. Alveo, tandaan mo yan!" muli nyang timuktok ang aking sintido. "At sisiguraduhin kong babagsak kayo gaya ng pang aalipusta at pagsira ng tatay mo sa pamilya namin!"

Nakatulala akong nakatingin sa pinto ng unit nya. Lumabas at iniwan nya akong mag-isa. Hindi ko alam kung saan kukuha ng lakas. Niyakap ko ang mga binti ko at walang humpay sa pag iyak lang ang ginawa ko. Bakit ganito?

——

"Daddy just tell me the truth!"

Bumuntong hininga muna ito bago nagsalita. "Yes it's true."

Namuo na naman ang mga likido sa mata ko. I felt betrayed. "Ang sama mo daddy! Ang sama sama mo!" tsaka ako tumakbo papunta sa kwarto.

I packed some things. Ayaw kong matulog dito sa mansion. I called Rio. Sa kanya muna ako makikituloy.

"Seriously? Girl damn! Jemimah sobrang fucker ng Jordan na yan! He just used you! For pete's sake!" galit na galit na pahayag ni Rio.

Naluha na naman ako. "I don't know Rio. I'm feel so worthless. Ang sakit sakit. Hindi ko alam kung kaya ko ba ito."

Tinuyo nya ang mga luha sa mukha ko. "Of course Jemimah kaya mo! Please let it go. Magpahinga ka na muna."

"Thank you Rio ah."

"No worries." tumayo na sya at lumabas ng guest room.

Mag isa ako sa kwarto at iniisip ko pa rin ang mga nangyari.

Noong nagkakilala kami ni Jordan, sobrang saya nya. Ibang iba! Alam kong totoo lahat ng pinakita nya. I know it's not fake.

Naalala ko yung time na binigyan nya ako ng roses on our 2nd year anniversary. That was the time that I gave my all to him. I surrendered my virginity. I know totoo lahat ng iyon. At sa mga sumunod na year, consistent ang respect, loyalty and love nya. Nag aaway kami pero sinusuyo nya ako agad. Ayaw nya ng nagagalit ako. Walang humpay na naman ang pag iyak ko. Hindi ko kayang mawala sya. I think my life is worthless without him. Sobrang sakit! God bakit naman ganito?