Just Shut Up And Kiss Me [Wattys2016]

EPILOGUE

**

' A Real Man Is Like A Chess Player, Always Afraid Of Losing His Queen.'
---

"To all the Passenger We will now having our landing so please fasten your seatbelt". Nagising naman ako noong Marinig ko yun.

Nandito na pala kami.

Nakabalik na ulit ako.

Its been Seven years I think since nung umalis ako kasama si kuya. Seven long years na hindi ako umuwi dito sa pilipinas para lang magtrabaho sa ibang bansa. Pero naging masaya naman ako kahit wala ako aba pilipinas dahil kasama ko naman sila.

Nakapagtapos ako sa korea sa tulong n din ni kuya Nathan at para naman makabawi ay nagtrabaho agad ako nung Nakapagtapos Ako. Buti nga ay hindi ako nahirapang maghanap ng trabaho. Nagtatrabaho ako ngayon sa isang Sikat Na Company sa Asya at ngayon nakadestino Ako sa Singapore bilang Marketing Supervisor doon. Mahirap, Oo. Lahat naman Siguro ng trabaho ganun.

Kakababa ko palang ng Eroplano at Dumeretso na agad ako sa waiting area ng airport. Gusto ko na kasi silang makita. I really miss them.

"Mommy !". Napalingon naman ako sa babaeng tumawag sakin. There she is, My Angel.

"Hello Baby". Salubong ko dito saka ko siya niyakap. "Namiss mo ba si Mommy ha ?".

"Super Mommy. Because you promise me that after Singapore you will follow us here in the Philippines I don't know why daddy don't get angry on you even though you don't keep your promises". Bigla naman siyang Nagpout sa harap ko.

Hay Manang Mana talaga siya sa Daddy niya.

"I'm Sorry baby ang dami pa kasing inasikaso ni Mommy doon sa Singapore Na mga papers eh. But don't worry baby Babawi si Mommy sayo".

Bigla namang lumiwanag yung muka niya dahil sa sinabi ko. Mga Bata nga naman. "Really Mommy ?".

"Yes Baby".

"Promise ?".

"Promise ! Teka San ba gusto pumunta ng baby ko ? Gusto mo bang pumunta tayo sa Enchanted Kingdom ? Maganda dun. Maraming Rides. Ano gusto mo dun baby ?".

"Yes . Yes Mommy I Like to go there".

"Oh sige baby pero bukas nalang ha Pahinga muna si Mommy Pagdating ng house. Napagod kasi ko sa biyahe eh".

"Ok Mommy". Tiyaka siya Tumalon sabay yakap sakin.

Namiss ko talaga tong baby ko. Sobra paring kulit. At nakakadugo parin ng ilong for an 5 year old kid.

"Kaya Nagiging Spoiled yung Bata eh". Napaangat naman ako ng tingin.

"Daddy". Tumakbo naman siya papunta sa daddy niya. Kulit talaga.

"Hindi ko naman Inispoiled Yung Bata gusto ko lang talagang bumawi".

"Hay Nako Princess Oo nalang. Oh ano tara na at kanina ka pa hinihintay nila Mama".

"Haha. Okay kuya". Lumingon naman ako sa driver namin. "Kuya Palagay nalang po nung gamit ko sa likod ng sasakyan".

"Ok po Mam".

"C'mon Sapphire alis na tayo".

"Yes Daddy". Kumaripas naman siya ng takbo para sundan yung daddy niya.

Nung dati sanggol palang tong batang to nung nakita ko pero ngayon malaki na at sobrang kulit pa. My Baby. Crystal Sapphire Garcia.

Kung nagtataka kayo kung Panong naging Mommy ako ng batang yun at the Same Time Daddy Niya si kuya Nathan is that Only because ako na yung kinalakihan niyang Mama Simula nung Mamatay yung totoo niyang Mama Dahil sa Isang Car Accident. Dead on arrival nung Sinugod siya sa Hospital. Kaya mula Noon ako na ang katulong ni kuya Sa pagpapalaki kay Sapphire nung Nasa Singapore pa kami.