Eski Defter

20.BÖLÜM-Suçluluk Duygusu...

Merhaba arkadaşlar...

Kısa bir bölüm olduğu için üzgünüm önümüzdeki hafta sınav var ve çalışmak zorundayım malesef,çok fazla vakit ayırıp çok yazamadım bunun için özür dilerim.

Keyifle okumanız dileğiyle...

Bana on yıl öncesini hatırlattı birden,bana gülümseyen beni sevdiğini söyleyen o aşkımı....

Ne ben eski Serra'ydım nede o eski Kaya...

Artık karşısında saf bir kız yoktu kendimi birden onun karşı yumuşarken buldum beni kandıramayacaktı...

-Neden sinsi sinsi yaklaşıyorsun bana! Dedim kızgın bir şekilde,

-Korkuttum mu? Dedi çarpık bir gülümseme ile,

-Evet korktum kim olsa aynı şeyi yaşar her neyse kahvelerinizi getirdim afiyet olsun,diyerek acele ile konuştum adımımı atmamla Kaya'nın önümü kesmesi bir oldu.

-Hiçbir yere gidemezsin bence konuşmamız gereken şeyler var!

Cesaretinden dolayı afallamıştım burada mı konuşacaktık? Ne yeri ne zamanıydı beni bırakması için yalvaran gözlerle ona bakıyordum.

-Benim seninle konuşacak hiçbir şeyim yok rahat bırak beni!

-Beni dinleyeceksin öylece gitmene izin vermeyeceğim!

Konuşmak için ağzımı açtığımda koridorda Gökhan ve Kemal beyin seslerini duydum ve telaşla kapıya doğru yürüdüm.Gökhan içeri girdiğinde bakışları benim ve Kaya'nın üzerinde gidip geldi.

-Kahvelerinizi getirdim,dedim zoraki bir gülümseme ile,

-Teşekkür ederim kızım bizde bahçeye çıkmıştık,dedi Kemal bey,

-Rica ederim Afiyet olsun size,dedim ve Gökhan ile göz göze gelmeden acele ile odadan çıktım.Kalbim ağzıma gelmişti heyecan ve korkudan,bizi o halde görmeleri hele ki Gökhan'ın görmesi çok kötü olurdu.Açıklaması zor durumlara girmek istemiyordum en kısa zamanda Gökhan'a bu konuyu açmalıydım bu böyle devam edemezdi.Böyle düşünmem birden korkmama sebep oldu. Gökhan'a anlatacaklarım ya onu çok üzerse ya çok kızarsa! Ona bu duyguları yaşatmak istemiyorum hayır anlatmamalıyım!

Ne yapacağımı bilmez bir şekilde yukarı çıkıp Bade teyze ve Demet'in yanlarına gidip oturdum.

-Serracım kahven soğudu beyler seni lafa tutu sanırım? Dedi Bade teyze. Zoraki bir gülümseme ile karşılık verdim.

-Biraz öyle oldu,dedim.Söylediğim yalan beni çok rahatsız etti bu aralar ben,ben gibi değildim.Sonum gerçekten merak etmeye başladım.Kahvemden bir yudum aldığımda sıcaklığını yitirdiğini fark ettim.Aşağıda oyalandığım için ceza gibi geldi bana,

-Serra fal bakabiliyor musun? Dedi Demet,

-Maalesef anlamam hiç ,

-Hım tüh ne iyi olurdu şimdi, dedi Demet kısa süreli bir üzüntü ile,kahvelerimiz bitmiş sohbet ederken Kemal bey,Gökhan ve Kaya salona girdi.Daha fazla Kaya ile ayna ortamda kalmak istemediğimden müsaade istemeye karar verdim,

-Bende artık gitsem iyi olacak geç oldu,dedim.

-Serra kızım biraz daha kalsaydın hatta bu gece misafirimiz ol lütfen,dedi Bade teyze,

-Ahh lütfen hiç gerek yok inanın size zahmet vermeyeyim,

-Ne zahmeti canım çok memnun olurum,

-Çok teşekkür ederim Bade teyze ama ben gitsem daha iyi olacak,

-Peki kızım sen bilirsin, dedi Bade teyze Gökhan'a dönüp,