EVERYTHING I WANTED (ON-GOING)

EVI Chapter 16

KINABUKASAN isang mainit at marahan na halik ang gumising sa'kin. Halik na para bang nagaalalab sa init at kala mo'y walang katapusan.

"Hmm.."mahinang daing ko nang maimulat ang mga mata."Kaizen.. stop baka 'di ko makapagpigil sa ginagawa mo." dagdag ko habang inaangkla ang kamay sa balikat niya at pinipigilan.

"I love you." wala sa sariling sabi niya. Kung araw-araw ganito siguro laging maganda ang gising ko.

"I love you more than I do." nangigiting balik ko saka marahan na dinampian siya ng halik sa labi.

"Anyways.. anong balak mong gawin this whole day, I mean saan ka?" I asked. Mula kasi nang dumating siya ay hindi namin muli pang na pagusapan kung anong dahilan ay naririto siya. After kasi nung muntikang iringan nila Aluen ay hindi na muli pa akong nagtanung.

"Kung saan ka, 'dun ako." nangingisi niyang sagot.

Ano daw? Kung saan ako duon siya.

"No way, Hindi pwede." agap na sagot ko na kinanuot ng noo niya.

"What? Bakit naman?" He asked.

Tumikhim ako. "I have a class. Then After that may meeting ang org namin. Baka late na ako makauwe." malungkot na boses kong sabi.

Bahagya niya naman niyakap ang kamay niya sa beywang ko saka marahan inilapit sa kanya.

"Fine, I'll stay here. Then I pick you up after your class. Okay?"

I smiled. "Okay. Thank you."

At dahil malalate na ako, pabalikwas akong nagtungo ng banyo at naligo. Bihis na ako nang makalabas at walang tao nang maabutan ang kama ko, siguro ay nasa baba ito. Nanunuod sa sala. Nung umaga rin na 'yun ay nakatanggap ako ng text mula kay Aluen.'see you later,' Malungkot man dahil hindi sila okay ni Kaizen ay iniintindi ko na lang. Hindi ko rin masisi kung may tampo sa' kin si Aluen. Tampo na hindi ko alam kung kaibigan lang o iba na. Sana sa susunod na magharap sila okay na. Walang iringan, walang tensyon gulo sa pagitan nila.

"Papasok kana?" ani ni Kaizen nang makitang nagmamadali ako.

I nodded. "Okay lang ba na dito ka lang talaga buong maghapon?" muling tanung ko. Hindi kasi ako mapakali, nag aalangan akong iwan siya. Kung hindi lang nataon na may exam ako, mag aabsent ako para lang samahan siya at ilibot dito sa states.

"'Wag mo' ko alahanin, okay lang ako. Basta ako ang susundo sa'yo later, Okay. " He said.

I nodded bago humalik sa pisnge niya at umalis.

Hindi mawala sa isip ko ang pagiging sweet niya ngayon araw, ayaw ko man magisip ng kung ano dahil baka ako lang din masaktan sa kabila ng pinapakita niya o baka ngayon lang kasi nandito siya. Sulitin na rin siguro dahil baka biglaan din at hindi inaasahan ang pagalis niya. Bagay na mas ikakalungkot kung nagkataon na aalis siya na parang bula na walang palaam. 'Wag naman sana.

Mabilis lumipas ang oras at tanghali na. Dalawang klase na lang at uwian na. Nasa kalagitnaan na ako ng pagtetext kay Kaizen para masabihan siya ng may biglang umagaw ng selpon at niyakap ako. Hindi na ako nagulat kung sino, dahil amoy pa lang alam ko na kung sino ito. Aluen.. Gulat man ng bahagya sa ginawa niya pinabayaan ko lang siyang yakapin ako hanggang sa siya na rin ang humilay mismo.

Kunot-noo akong tumitig sa kanya. "Aluen.. what's wrong?" I asked. Nagtataka sa nangyayari sa kanya.

"Frances.." aniya. Hindi malaman kung sasabihin ba o hindi.

Maagap kong hinuli ang paningin niya gamit ang kamay ko. "Hey, look at me."sinsiredad kong sabi. Agad naman siyang sumunod. "Tell me, anong nangyari?."