LOST SOULS

LostSouls: 7

Austin's pov.

"Ako?" she uttered while shrugging her shoulder.

"Sino ako?" huminga siya ng malalim habang umiiling. "Hindi ko alam kung sino ako, basta alam ko, condo ko ito," Nakasimangot niyang sabi. Hanggang ngayon inaangkin niya pa rin pala itong condo.

"tsk."

"kaya nga nagpapatulong ako sayo ehh," sagot niya na parang sinisisi pa ako dahil hindi niya kilala sarili niya.

"Tapos ayaw mo pa akong tulungan," dadag niya, tsk.

"Wala ka talagang naalala, kahit isa man lang?" tanong ko. Mahirap naman kasi siyang tulungan kasi wala akong lead, ni hindi ko nga alam kung saan sisimulan.

"Wala. Basta nagising ako sa condong 'to at nakita kita na pinagtatapon ang unan ng sofa ko." sagot niya.

"Sayo ba talaga ang condong ito?" muli kong tanong.

"Oo nga. ulit-ulit tayo?" tsk. Naniniguro lang naman.

"tsk."

"Alam mo? Hindi ko alam kung saan ako patungo. Gulong gulo na ako, maraming tanong ang nasa isip ko. Bakit ako nagkaganito? Hindi ko alam kung buhay ba ako? tapos lalo akong na stress dahil alam kong wala kang balak na tulungan ako. Naisip kong mag give up pero kung mag give up ako anong mangyayari sa akin? Babalik ba ako sa dati? hindi naman diba?"sabi niya at tumawa. it's a sad laugh, she did that to cover up pero eyes don't lie. Ang mga mata niya ang nagsasabing malungkot siya.

" 'Di ka pa patay." I commented while avoiding her gaze.

"Paano mo naman nalaman?" Hindi niya ba narinig ang sinabi ng Pari?

"That's what the priest told me.Nawawalang kaluluwa ka lang." there's a glimpse of happiness spark in her eyes nang narinig niya ang sinabi ko.

"Ibig sabihin~"

"Yeah, you're still alive. Wala ka nga lang sa katawan mo but I'm not sure about that," sabi ko then she pouts na parang tuta, tsk. Bakit kasi sa kay raming pwedeng maiwan, katawan niya pa ang nalimutan.

"Let's just figure it out." wika ko at ngumiti lang siya.

"Alam mo Austin you're still blessed." malungkot niyang sabi. Nagpapatawa ba siya?

"Blessed ang tawag mo sa buhay ko?" I said in a sarcastic way.

"Oo." Niloloko ba ako nito? Tsk.

"How can you say that without getting your nose longer?" Tinignan niya ako na naguguluhan. Wala nga pala siyang dalwang katawan malamang nandoon din yung utak niya.

"What's the reason that made you think I'm blessed?" I asked.

"Buhay ka." She directly said. seriously?!

"Buhay ka rin naman, wala lang sa katawan mo." I replied in a sigh of irritation.

"tsk." sabi niya. Aba't ginagaya na ako.

"At saka sa totoo feeling ko mahal ka ng Dad mo," naibuga ko ang ininom kong alak hindi ito lumabas sa bunganga ko lang feeling ko ang iba nasa ilong.

"Ang oa mo naman." She commented.

"Tsk." hinawakan ko ang aking ilong na humahapdi.

"Kasi alam mo kung bakit? kung hindi ka niya mahal edi sana pinabayaan ka na niya ngayon at hindi binibigyan ng pera. Kung hindi yan totoo edi sana matagal kanang tinakwil nito dahil may bago na siyang pamilya, pero hindi niya iyon ginawa kasi he still cares for you" she said sincerely.