Austin's pov.
"Ohhh anong mukha yan Agnus?! HAHAHAHA! " pangbwibwisit ni Kiel sa akin habang tumatawa ng malakas at unti-unting nawawalan ng hininga. Tsk! Matuluyan ka na sana.
"Napapadalas na ang ngiti natin ah! Share naman diyan!!" pilyong saad naman ni Matt kaya binatukan ko ito.
"Inlab na ba ang bunso namin?" pabebe at malanding sabi ni Troye kaya binato ko sakanya ang bolang hawak-hawak ko.
Nagbabasket ball kami ngayon, today is sunday kaya wala kaming klase. They want to hang out at gusto nilang ituloy ang paglalaro ng basket ball na hindi namin na gawa nung nakaraan.
Kami ang magpartner ni Troye, Sina Matt naman at Kiel ang magpartner. Naagaw ni Kiel ang bolang hawak-hawak ni Troye at nagdri-dribbble ito papunta sa court nila ni Matt.
"Para kay Ajie! " sabi niya nang ishoshoot niya na ang bola.
"Panalo na kami, " mayabang na ani ni Matt kahit hindi pa nasho-shoot ang bola ni Kiel. Sabagay, may tiwala siya kay Kiel na masho-shoot ang bola sa ring at mananalo na sila.
"Three points! Ibig sabihin tatlo rin ang anak namin ni Ajie sa future." Kiel hysterical said kaya natawa naman si Matt.
"Hindi ka pa nga pinapansin anak agad?" natatawang saad naman ni Troye at naghigh-five pa sila ni Matt.
"HA. HA. HA." Kiel sarcastically laugh halatang asar na asar siya kaya natawa ako sa inasal niya.
Hindi ko napansin na saakin na pala sila tumititig.
"Care to share??" Troye said in a flirtatious way, napangiti naman tuloy ako. I can't help it but to laugh everytime nagfla-flash sa aking utak ang mukha ng multong babae sa huli kong sinabi bago ako umalis sa condo.
...Flashback...
"Hoyyyyy gising alas nueve na!! Ang kalat pa ng bahay ko!! " Nagising ako dahil sa sigaw ng babaeng nasa tabi ko. Tsk! She's so fvckvn' noisy
"Will you please shut your mouth!" ganito na lang ba ang bungad niya sa akin araw-araw?
"I can't shut my mouth seeing my sorroundings is messy and filthy!" maarteng sagot nito. Tsk! Umupo ako at tinignan ang orasan na nasa table.
"Are you kidding me?? It's seven in the morning!!" sigaw ko sakanya. Sinabi niyang 9 na pero actually bago pa lang nag seven o'clock.
"Hoy tutulungan mo pa ako remember?" sagot nito at ngumisi siya.
"tsk!" masakit ang ulo ko kaya humiga ako ulit.
"Anong tsk?! batugan ka talaga! Hoy lalake bumangon ka na!!" sabi nito kaya dumapa ako habang nilalagay ang unan sa ulo at tinakpan ang tenga. Hmmmm... much better.
"Hoyyyyyyyyyy! Bangon! Bangon naa!" hindi pa rin siya tumitigil sa pagsisigaw at hindi rin ako babangon. Ilang segundong lumipas tumigil siya kakasigaw. Nawalan na siguro ng boses, tsk buti nga.
"Hashashashawalasheshascgaj" she whispered in a rasping tone. Binaliwala ko lang siya dahil wala naman akong naintindihan but not until she suddenly laughed out loud and continue to uttered an incomprehensible words in a rasping tone.
How many seconds passed, she still continue chanting words like she's performing a ritual. Wait, is she? it's not impossible, right? Napansin kong mas lumalakas pa ang boses niya with matching evil laugh.
BINABASA MO ANG
LOST SOULS
Lãng mạn• C O M P L E T E D • Since I was a kid, I don't believe in any paranormal entities, magical creatures or any extraordinary things that science can't explain, simply because they aren't real and they are entirely figment of one's imagination. That's...
