LOST SOULS

LostSouls: 28

Nasa Condo na ang binatang lalakeng si Austin habang hawak-hawak ang kanyang gitara at nakaupo sa hindi kalakihang sofa. Hindi siya pumasok kaninang hapon at magdamag siyang nakaupo sa sofa.

It's already six in the evening at walang-wala sa sarili ang binata nakatingin sa TV na nakapatay. Mula sa sofang inuupuan niya kitang-kita sa repleksyon ng telibisyon ang pagkabalisa ng binata dahil sa nangyari kanina.

Hindi nag-abalang buksan ng binata ang ilaw ng condo dahil tinamad na itong tumayo kaya madilim ang paligid at tahimik. Hindi na man ito kumibo pero sa kaloob-looban nito maraming mga bagay, salita at halo-halong emosyon na nararamdaman na gumugulo sakanya.

Nakaramdam ng ngalay sa paa ang binata kaya tinangka niyang ilagay ang kanyang paa sa mesa pero hindi niya ito tinuloy dahil naalala niya ang dalaga.

"Stupid." Inis na ani nito sa sarili. Matindi ang galit ng binata sa kanyang sarili at sinisi niya ito kung bakit ngayon ay hindi niya muling nakita pa ang dalaga.

Kinuha niya ang baso na may lamang tubig mula sa mesa at ininom ito. Sa kaunaunahang pagkakataon tubig ang winawalwal ni Austin. Hindi man siya nalulunod sa kalasingan sa tubig pero lunod na lunod na ito sa mga emosyon na nararamdaman at mga salitang gumugulo sa isipan niya.

"You deserve this bastard!" he cussed while facing the TV where there's a reflection of him.

...

Austin's pov.

Why? Why am I like this? Why do I feel so heavy? And why I'm still fvckvng hoping that she will come back for me? Tsk! How dare you for having the audacity to feel she'll come back for you bastard! You're selfish and useless! You only think your own feelings!

"Damn!" gusto kong magwala pero hindi ko magawa-gawa and it's because of her.

Maybe, sa oras na ito bumalik na siya sa loob niya at nagkaroon na siya ng malay. Hindi ko alam na ganito pala ang kahihinatnan ng plano ko. I just want to spend another day with her before I'll let her go.

Fuck it Aa! What are you saying?! How can you let go of someone who doesn't even belongs to you at the first place! 

Naiinis ako sa sarili ko. Tinatanong ko pa ang sarili ko kung bakit niya ako tinaboy. Kung bakit ayaw niya na akong makita at makausap pa. It's because of your fucking attitude Austin! Dahil makasarili kang gago ka! you cause so much troble to Grace and Walter tapos ikaw rin ang dahilan kung bakit nagkaganyan si Bulbits! tapos hindi mo pa agad sinabi sakanya na nakita mo na ang katawan niya dahil iniisip mo lang sarili mo! 

Pero masisisi ko ba ang sarili ko? Nagmahal lang naman ako. Nagmahal lang naman ako ng isang nawawalang kaluluwa who's already committed to someone else- to my step brother.

Hindi ko namalayan na napahigpit pala ang hawak ko sa baso kaya biak-biyak na ito na nakakalat sa sahig. Nakita kong may dugong dumadaloy saaking kamay pero hindi ko randam ang sakit nito. I can't feel anything except for the heaviness my chest's carrying now.  

I look out the window and see the sky is blue as well as my feelings inside too. Nakikisabay ang kalangitan sa aking nararamdaman ko ngayon. 

"I'm Sorry, Bulbits." I uttered with all my heart out. Wherever you are right now I hope you can hear me, Bulbits. I didn't have the chance to tell you this earlier so please hear me out.

My vision become blurry at bigla ko nalang naramdaman na may mainit na tubig dumadaloy sa magkabila kong pisngi. After how many months,  lumabas ito muli, ang kaibahan lang hindi na si Mom ang iniiyakan ko. Agad-agad ko iyong pasimpleng pinahid gamit ang isa kong kamay at napayuko nalang.