Austin's pov.
"In the name of the father, the son, and the holy spirit, amen." wika ng pari nang natapos niyang malibot ang kasulok-sulukan ng condo at nabasbasan ito.
I'm serious nung sinabi kong tumawag ako ng pari. Kagabi humingi ako ng kay mamita na tawagan yung kakilala niyang pari kaya ngayon umaga ang house blessing or more like condo blessing.
I've done research about ghosts habang nasa loob ako ng sasakyan pauwi ng condominum. May nabasa akong article sa isang website na may tatlong rason kung bakit nagbubuntot ang mga multo sa mga tao. First, may atraso ka sakanila like ikaw yung pumatay kaya binabalikan kanila. Second, Nalaman nilang may kakayahan kang makita sila at mabait ka kaya gusto nila magpatulong sayo. The third and the last one, they want to get your body so they can live again.
I'm not afraid to die but I'm afraid dying without doing my revenge kaya wala na akong sinayang na oras pa. I know it sound crazy but I did it, tumawag na ako ng pari para mapaalis na siya.
I can't still believe na may mangyayari sa buhay ko ng ganito. I already heard from the oldies that there will be a time in our life where we encounter mysteries or magical things, it may be fictitious or literal. There will be a time we believe what we didn't used to believe, but the hell? Encounter of a ghost?! A talkative and irritating ghost?!
Tapos na ang blessing but I guess hindi umubra ang pagpapaalis sa kanya kasi yung multong babae na sa gilid lang at bored na tinitignan ako.
"Seryoso?" sabi niya habang namamaywang pa.
Gezzzzz!
And this woman hindi natatablan ng holy water, for pete' sake! I even request na damihan ng pagbasbas kung saan nakatayo ang babaeng multo kanina and I saw in my own eyes na lumalagpas lang ang holy water sa katawan niya, Matibay!
I thank the priest for granting my request. Na pa free blessing ko pa tong condong 'to.
"Father, I have something to tell..."
"Ano iyon iho?" The priest answered kindly.
"The ghost is still here kung hindi niyo po siya mapaalis, I know you can close my ability to see ghost." I directly said, ako na lang ang magaajust.
"Hindi pa naman bukas ang third eye mo" he replied calmly. Whattt!?
"But I'm seeing a freakin' ghost. She's standing right there!" sabi ko nang nagpipigil ng galit, sabay turo kung saan ang multong babaeng nakatayo.
"Calm down, iho. Walang multo sa condong ito," sabi niya ng mahinahon. Seriously?? Ginagago niya ba ako?
" That's not true. Until now nakikita ko pa rin siya." I replied back. Pagkasabi ko no'n inirapan ako ng babaeng multo at nag walk out. Aba't!
"I have third eye at wala akong nakikita," Magrereact na sana ako pero hindi natuloy ng nagsalita siya muli.
"Pero may nararamdaman ako," seryoso niyang wika kaya napataas ang aking kilay.
"Hindi siya multo kundi kaluluwa lang." huh? What's the difference?
"And how can you prove it na itong multong nakikita ko ay kaluluwa lang?" naiirita kong tanong.
"Ghost and souls are different. Ghost are like my parents. They already both died and I'm seeing them in our house sometimes when they come to visit me. Yung nakikita mo ay kaluluwa lamang hindi ko siya nakikita pero nararamdaman ko lang kasi buhay pa siya at nawawala lang."
BINABASA MO ANG
LOST SOULS
Romance• C O M P L E T E D • Since I was a kid, I don't believe in any paranormal entities, magical creatures or any extraordinary things that science can't explain, simply because they aren't real and they are entirely figment of one's imagination. That's...