Keyifli okumalar 🌸
Maria
"Ay aklınıza kıyafetlerimi çıkarmak gelmedi mi? O rahatsız elbiseyle sızıp kalmışım öyle." elimde ki kahveden bir yudum alarak masaya oturdum.
"Özür dilerim efendim, rahatsız etmek istemedim." umursamazca elimi sallayarak geri çekilmesini sağlamıştım.
"O elbiseyle rahatsız olacağım aklına gelmedi mi?" yeni hizmetçi cevap vereceği sırada başka bir ses duyulmuştu mutfakta.
"Kıyafetlerini değiştirmekten bile aciz insanların olması cidden garip." geldi yine sinir bozucu herif.
"Sızmış halimle nasıl kıyafetlerimi değiştirmemi bekliyorsun? Yakışıklı olduğun kadar akıllı olsan keşke." demiştim kahvaltımı yaparken.
"Madem öyle, sızacak kadar içmeseydin." bıkkınca nefes vererek elimde ki çatal ve bıçağı tabağımın kenarına bırakmış ve başımı kaldırmıştım.
"Pardon, sana mı soracaktım?" cevap vermeden yanıma gelerek karşıma oturmuştu.
"Çalışanlar daha sonra yiyor yalnız?" beni takmadan önünde ki boş tabağa kahvaltılık almaya başlamıştı.
"Ne haddini bilmez bir adamsın sen ya." elinde ki çatalı sertçe tabağına yaslayarak başını kaldırıp bana bakmıştı.
"Kes sesini." sakince fakat bir o kadar aşağılayıcı şekilde konuşmasına karşın sinirlerim tepeme binmişti.
Sinirle masadan kalkarak mutfaktan çıktım. Hızla odama çıkıp üzerimde ki bornozu çıkartmış ve yatağımın üzerinde ki kıyafetleri giymiştim.
(Kıyafet medyada. Altında bej rengi topuklu çantası ve küçük siyah elde tutmalı çantası var.)
Saçlarımı hafifçe kıvırcıklaştırmış ve makyaj yapmıştım.
Masanın üzerinden telefonumu alarak Liz'i aradım, telefon çalarken son kez aynada kendime bakıp üzerimi düzenledim.
"Maria bebeğim?!"
"Liz, dışarı çıkacaktım kahvaltıya, sende gelir misin?"
"Gelirim tabii ki aşkım, hemen hazırlanıyorum."
"Tamam, ben hazırım seni almaya geleyim."
"Tamam bebeğim." aramayı sonlandırarak telefonu çantama koymuş ve odamdan çıkmıştım.
Odamdan çıkar çıkmaz Yoongi ile dip dibe geldik. Kısa bir an suratsızca o'na bakmıştım, ardından saçlarımı savurarak yanından geçip aşağı indim.
Yoongi diğer korumalar gibi değildi, ne bana yaranmak için ekstra bir şeyler yapıyordu, ne de bana yakın davranıyordu.
Aksine sinir bozucu derece bana ters düşüyordu. Ve sürekli beni aşağılayıp, şımarık demesi..
Ama ben o'na yapacağımı biliyordum.
Arabaya binip kemeri takmış ve henüz kemerini takmamış Yoongi'yi umursamadan arabayı çalıştırmıştım.
Sarsılsada sesini çıkarmamıştı.
Sırıtarak bir sonra ki oyunuma geçmiştim, direksiyonun bir sağa bir sola döndürerek gaza bastım.
"Ne yapıyorsun?" sakince konuşmasına şaşırsamda ifademi bozmamıştım.
"Araba kullanıyorum." gülümseyerek Yoongi'ye baktığımda sinirle nefes verip konuşmuştu.
