ရုံးခန်းထဲမှာ စာရွတ်တွေကိုတဗျင်းဗျင်းလှန်ရင်း
ရှောင်းကျန့် ခေါင်းရှုပ်နေသည်။
"ကျင်းမေယွီ"
ခွေးကိုက်ခံရတဲ့ကောင်ကို ဝမ်ချောင်ရိုက်စစ်တော့
ခိုင်းတဲ့သူက ကျင်းမေယွီ တဲ့
သူနဲ့ ဘာအကန့်မှရှိမနေဘူး။
အတွင်းရေးမှူးချင်းစီကရတဲ့
Line group sharရှင်ထဲမှာလည်း မပါပြန်ဘူး။
စီးပွါးရေးအရ လည်းအရှုပ်အရှင်းကင်းတယ်။
📞
"ဝေမျန်မျန်...နင့်အဖေရဲ့ရှယ်ယာဝင်ထဲမှာ
ကျင်းမေယွီလို့ရှိလား...?"
"ကျင်းမေယွီ...
အင်...ဘာဖြစ်လို့လဲ...?
ငါ ပါးကိုမေးကြည့်ထားလိုက်မယ်လေ..."
"ဒီတိုင်းကိစ္စလေးရှိလို့...
မေးလို့ရရင်ဖုန်းပြန်ဆက်အုန်း..."
"ညနေခါ...
ငါ ရိပေါ်လေးစီလာခါမှပြောမယ်လေ...
အ့ချိန်မှ ပါးလည်းပြန်ရောက်မှာ..."
"ခုနေဖုန်းဆက်မေးလိုက်ပေါ့..."
"မရဘူး...
ကုမ္ပဏီမှာအလုပ်မဝင်သေးလို့တဲ့
ကွိုင်သွားတယ်...ပြန်ရောက်မှ မေးလိုက်မယ်..."
"အေးအေး...ဒါပဲ..."
_____________
ရိပေါ် အချဥ်ထုပ်လေးခိုးစားရင်းဝရံတာကို
ထွက်လာတော့
အိမ်ရှေ့မှာ ဟိုချောင်းဒီချောင်းနဲ့လူတစ်ယောက်
လူကိုမြင်မှာဆိုးလို့ တံခါးနဲ့ကွယ်ပြီး ဆက်ကြည့်တော့
အိမ်ရှေ့က စာပုံးလေးထဲကို တစ်ခုခုထည့်ပြီး
ကုပ်ကုပ် ကုပ်ကုပ်နဲ့ထွက်သွားလေရဲ့။
သွားကြည့်ဖို့ အိမ်ပေါ်ကနေအပြေးလေးဆင်း
"အားဝမ်!!!အချဥ်ထုပ်တွေစားပြန်ပြီ..."
"ဟီးးး...ကျဲ..."
"အိမ်မှာအချဥ်ထုပ်ဝယ်မထားပါဘူး...
ခိုးထွက်ပြန်ပြီလားဟင်..."
"အာ...ကျဲကလည်း...မထွက်ပါဘူး..."
"အ့ဆို အချဥ်ထုပ်က သူ့ဘာသာ
ခုန်ပြီးလက်ထဲရောက်လာတာလား?..."
အချဥ်ထုပ်လေးပစ်ချပြီး
ဒေါင်းဒေါင်းမြည်အောင်တက်သွားလေရဲ့
YOU ARE READING
Sugar man & Canday Boy{Unicode & Zawgyi}Complete
FantasyXiao Zhan -seme Yibo -uke (Zhanyi)
