Beautiful Strangers : Morgan Series #2 ✅

Chapter 26

Chapter 26

“Eat, you should eat more.”

Inilagay niya pa ang ibang pagkain sa harapan ko. hindi ko kayang ubusin lahat ng ito, bakit naman kasi ang dami niyang binili na pagkain?

“Patatabain mo ako sa ginagawa mo” nakasimangot kong usal

He smiled “That's good”

Ilalagay niya pa sana yung ibang pagkain sa plate ko ng pigilan ko siya

“Busog na ako, ikaw na lang ang umubos lahat ng yan” uminom na muna ako bago tumayo at naupo sa sofa

Gosh, nabusog ako sa mga pinagkakain ko! ang dami pang hindi nabubuksan o nagagalaw, bahala na si Saint umubos no'n, di ko na talaga kaya! baka sumabog yung tiyan ko kapag pinilit ko pang kainin ang mga yun.

“Saint?”

“Hmm?” he's busy eating kaya hindi na ako makuha pang tingnan nito

“Sa kama ka hah-”

“I told you ikaw ang sa kama, It was okay for me to sleep on the sofa.”

e para sa akin hindi okay yun, i shook my head “Maliit lang yung sofa, hindi ka kakasya dito.” ang tangkad pa naman niya

Pang sa akin ata yung sofa na ito e.

“It's fine.” he simply said

Matapos niyang kumain, niligpit niya ang lahat ng iyon. tinawagan niya din yung hotel staff para linisin yung iba pang kalat.

Pinipilit ko pa din siyang sa kama na lang matulog at ako nga ang sa sofa.

Napatili pa ako ng bigla niya akong buhatin ng pang-bridal style saka niya lang ako ibinaba ng makarating sa kama. Napabuntong hininga tuloy ako.

“Sleep”

Naglakad siya palapit banda sa glass wall, nakahawak ang isa nitong kamay sa Curtain. isasara niya sana iyon nang lumapit siya lalo, mukhang may sinisilip.

“It is still raining outside” he murmured to his self

Hinanap ng paningin ko yung wall clock or kahit na anong orasan na mayroon dito, 12:03am na pala hindi man lang namin namalayan. 6am pa ang gising ko mamaya tapos hindi pa ako natutulog ngayon.

Mula sa peripheral vision ko nakita kong sinara na ni Saint yung curtain bago siya naupo sa sofa.

“Saint” tawag ko ulit sa pangalan niya pero yung paningin ko ay nasa ceiling

Pinapakiramdam ko kung sasagot ba siya, but he didn't respond, he just looked at me. nakikita ko pa rin kasi siya sa peripheral vision ko, that's why!

“It's okay with me that you can sleep here in bed too.” i said without looking at him

I also saw his adam's apple move, gano'n kalinaw ang contact lenses ko, kahit peripheral vision lang ay nakikita ko pa din ang ginagawa niya.

Baka kasi hindi siya makaayos ng tulog kapag sa sofa lang siya, malaki naman yung space ng kama, kaya it's fine with me. walang halong malisya *pout*

“A-are you serious?” stutter niyang sabi

I turned to him “Do i look like i'm joking?” I said seriously

My brows furrowed as his face began to blush. “Why are you blushing?” I laughed

He looked away, napahawak pa ang isang kamay niya banda sa likuran nito.

“You can sleep here, don't be shy.” natatawa kong sabi

I yawned, gusto ko sana siyang asarin kaso inaantok na ako. “Just turn off the light and then you open the lampshade, i will go to sleep” humiga na ako saka ikinumot yung comforter sa akin.