Hep 17

Ama birşey var ki; boğazımı düğüm düğüm eder hala.

Her şey bitti artık dediğimiz zamanlar olmuştur; aşktan elimizi eteğimizi çektiğimiz, her gün aynı gökyüzüne bakıp iç geçirdiğimiz dar vakitler yorgunuyuzdur mutlaka hayatımızın bir bölümünde. Herşey birbirinin aynısıdır; deniz bildiğimiz maviliktedir, güneş ise ısıtmaz artık içimizi.

Hergün bildik yüzlere aynı selamlar verilir ve her sabah üşenmeden taktığımız maskelerle yeni bir güne başlarız. Yeniden... Yeniden... Yeniden... Oysa hiç bir şey yeni değildir; hatta aksine her gün hayatımız bir parça daha eskimektedir. Heyecansız, dingin, suspus bir hayatın sürgününde geçmektedir artık ve içimizden kimseye ne şikayet etmek gelir ne de buralardan çekip gitmek. El ele tutuşmuş her sevgili bir parça içimizi burkar, her ayrılık şarkısı içimizi bir kez daha kanatır. Biten aşklarımızın hepsine bir sigara daha yakarız, artık geçmiş oldu hepsi diyerek...