Melody Lanet olası ikizine küfürler savururken sonunda kuytuda olsa bir köşeye geçmişlerdi. Melody hala Mark'ın ona söyleyeceği şeyin ne olduğu hakkında en ufak bir fikiri bile yoktu.
Mark etrafına bakındıktan sonra Melody'e dönüp konuşmaya başladı. Etrafta kimsenin olmadığından emin olduktan sonra.
"Korkuyorum."
Melody kendini tutamayarak gülmeye başladı. Eli ile özür diler bir tavırda davrandıktan sonra ikizine cevap verdi.
"Neden kardeşim? Yatağının altında hayaletler mi yatıyor yoksa?"
Mark tüm ciddiyetini kaybetmiş bir şekilde Melody'nin ağzına ökendi. Melody gözlerini devirip kollarını önünde bağladı.
"Neden korkuyorsun o zaman aptal!?"
Mark, Melody'nin yükselen sesini duyunca elini ağzı ile kapatık tekrardan etrafa bakındı. Melody boş durmayarak Mark'ın elini ısırmıştı. Mark acı ile inleyip ancak Melody'e laf verebiliyordu.
"Sessiz ol. Beşliden herhangi birisi duymamalı."
Melody ancak Mark'ın sessizliğini anlayabilmişti.
"Başında desene salak... Sen neyden korkuyorsun? Aklımdaki şey olduğunu söyleme lütfen."
Melody'nin bakışları bu sefer yalvarır bir şekilde bakıyordu. Mark ise sadece kafasını sallamıştı.
Çünkü her ikisi de aynı şeyden korkuyordu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
