JAMESHIN
I thought everything will be fine with us.
We are happy together.
We love each other.
We have a strong relationship.
But I was wrong.
There is really no forever for us.
I don't know what happened to her but I am miserable right now.
Did I make a mistake to her?
Why did she broke my heart?
It causes me too much pain.
Pain that makes me want to die.
📌
"Love? What's wrong? Are you alright?" I asked Elena when I saw her almost fainted. I was worried that she is not feeling well.
"I'm okay Love. Medyo nahihilo lang ako." sagot niya sa 'kin.
"Do you want me to take you to the hosptital?" tanong ko ulit sa kanya.
"No, I'm fine. Dala lang 'to ng puyat at pagod. Medyo late na rin kasi ako nakakatulog dahil tinatapos ko pa ang bagong book na i-pu-publish ko." sagot ni Elena.
Sa bagay, almost one year na rin kaming nag-li-live in at minsan ko siyang nakikitang nahihilo dahil sa pagod at puyat ayon sa doktor. Kahit hindi pa kami kasal ay live-in partners na kami ni Elena. Aprobado naman 'to ng parents namin since busy naman sila parati sa business world.
"You need to take a long rest Love. Hindi magandang magpuyat ka gabi-gabi. Baka pumanget ka." biro ko sa kanya. She will never be ugly to me.
"Sira. Pero okay. I'll sleep early para hindi ako pumanget at hindi mo ako ipagpalit sa iba." - Elena
I chuckled then I wrapped my arms around her shoulders.
"Kahit pumanget ka pa ay hindi pa rin kita ipagpapalit sa iba. Dahil ang puso ko ay sa 'yo lang."
I saw her face blushed.
"But promise me na matutulog ka na on time. Alam mo naman ang sinabi sa 'yo ng doktor noon. Nakakasama sa kalusugan ang kakulangan sa tulog." paalala ko kay Elena.
"I will, love." ang tugon niya sa 'kin.
"That's my girl." I said and I kissed her forehead.
📌
It's already midnight pero wala pa rin si Elena. Hindi pa rin siya nakaka-uwi sa condo unit namin. I am worried that something happens bad to her. Hindi niya sinasagot ang mga tawag at text ko. I also asked our friends in our GC pero wala silang alam kung nasaan ngayon si Elena.
Damn! Hindi ako mapakali. Kanina pa ako palakad-lakad dito sa sala. I hope she is fine. I hope busy lang siya ngayon.
Pagkalipas ng ilang oras kong paghihintay ay sa wakas naka-uwi na rin siya.
But something is wrong with her.
When I saw her.
She looks wasted.
Magulo ang buhok niya at halos nawawalan siya ng balanse sa paglalakad.
Agad kong nilapitan si Elena.
"Fuck! What happened to you, love? Did someone hurt you? Wait... Are you drunk? Ba't amoy alak ka?" tanong ko sa kanya.
Parang naka-inom siya.
"Ayosh lang ako, love. Gushto ko lang i-enjoy ang nachichira kong araw sa mowndong 'to." sagot niya na hindi ko naman maintindihan. Para kasing alien language ang ginagamit niya sa pagsasalita.
"Ha? I don't understand you." ang naging tugon ko sa kanya.
"Love..." - Elena
Medyo matagal siyang hindi nakapagsalita kaya hinintay ko ang susunod niyang sasabihin.
"May shakit a..." - Elena
Hindi natuloy ang pagsasalita niya nang mawalan siya ng malay.
Mukhang naparami ang inom ni Elena kaya kung ano-ano ang pinagsasabi niya.
Binuhat ko naman si Elena at dinala ko siya sa kanyang kwarto.
Nang maihiga ko na siya sa kanyang kama ay hinalikan ko muna siya sa noo bago umalis.
Ano kaya ang nangyari sa kanya?
- NEXT DAY -
Tinanghali na rin ako ng gising dahil hindi ako masyadong nakatulog kagabi sa kakaisip kay Elena. Minsan ay pinupuntahan ko ang kwarto niya kagabi para i-check siya. Tapos may sinabi siya sa 'kin habang natutulog at umiiyak.
"Jameshin... I'm sorry." - Elena
At dahil do'n ay hindi ako masyadong nakatulog kagabi. Nakatulog lang ako nang uminom ako ng kape kahit na pampagising 'yon. Weird 'di ba?
Pagbangon ko mula sa kama ay nag-shower muna ako para mawala ang antok ko.
Pagkatapos kong mag-shower ay nagsuot lang ako ng bathrobe at bumaba na ako para pumunta sa kusina. Tinatamad pa akong magbihis ngayon. Mamaya na lang ako magbibihis pagkatapos kong kumain.
"Good afternoon love. You're just in time. Tapos na akong magluto ng lunch kaya umupo ka na diyan para sabay na tayong kumain." masaya niyang sabi.
I don't know. Pero ang ngiti at saya niya ngayon...
...ay hindi totoo.
Something is bothering with her.
But one thing for sure, may kinalaman ito sa pagkalasing niya at sa sinabi niya kagabi habang natutulog siya at umiiyak. At iyon ang dapat kong malaman.
Habang nag-lu-lunch kami ay ni-isa sa 'min ay hindi man lang nagsalita. Minsan kong sinusulyapan si Elena at hindi niya masyadong ginagalaw ang pagkain niya. Halatang malalim ang iniisip niya ngayon habang nilalaro niya ang hawak niyang kutsara sa pagkain.
"Love, may problema ba?" hindi ko na mapigilang magtanong pa. Nag-aalala na ako sa kanya.
Pero hindi sumagot si Elena. Hindi niya yata narinig ang tanong ko.
"Love!" medyo napalakas ang pagtawag ko sa kanya.
"H-ha? Ano ulit ang sinabi mo, love?" ang nasabi ni Elena nang bumalik siya sa huwisyo.
"Something is bothering you. Alam kong may problema ka." sabi ko sa kanya.
"What? O-of course n-not?" - Elena
"You're lying. Kung wala kang problema, ba't ka umuwing lasing? May sinabi ka sa 'kin na hindi ko maintindihan. Tapos narinig kong nag-sorry ka pa sa 'kin habang natutulog ka at umiiyak."
Hindi naman siya makaimik dahil sa sinabi ko.
"We promised to each other that we will not hide secrets. Magsasabi tayo sa isa't isa kung may problema man tayo. So please tell me what's bothering you?"
Nagkaroon ng mahabang katahimikan. Hinintay kong sumagot si Elena pero hindi siya nagsalita.
"Kung ayaw mong sabihin. Fine. Hinding-hindi ka makakalapit sa 'kin kung hindi mo sasabihin 'yang dinadala mong problema." sabi ko at tumayo na ako.
Bumalik na ako sa kwarto ko at nagbihis.
Kung ayaw niyang sabihin ang problema niya, well manigas siya. Kaya ko siyang tiising hindi siya kausapin.
