Uyku artık eskisi kadar kolay gelmiyordu. Bokuto bunun farkındaydı, şimdi Akaashi de öyle...
Bokuto Koutarou + Akaashi Keiji (Haikyuu!!)
✧ THIS IS A TRANSLATION! The original story is by LittleLuxRay on Archive of Our Own.
Bu bir çeviri kitabı, ori...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Spor salonundan dönerlerkenki konuşmalarında Akaashi, Bokuto'nun kendisini ziyaret etme isteğini kabul etmişti.
"Ailem ay boyu şehir dışında" deyivermişti bilinçsizce, bu da Bokuto'nun Akaashi onaylayana kadar evinde kalmak için yalvarmasına sebep olmuştu. Normalde böylesine sinir bozucu bir ısrarcılığın karşısında öfkeden kıpkırmızı olurdu ancak istekleri kabul edildiğinde Bokuto'nun yüzünde oluşan sıcak gülümseme, Akaashi'ye ne kadar sinirli olduğunu unutturuyordu.
Her zamankinden daha hızlı yürüdüğü için evine kısa zamanda ulaşmıştı Bokuto'yla. Akaashi'nin verdiği cekete rağmen yeni doğmuş bir hayvan gibi titriyordu hasta olan.
"İçerisi sıcacık-" Bokuto derin bir nefes verip ani sıcaklık değişiminden huylanmışçasına titreyerek ayakkabılarını çıkarttı girişte.
Akaashi içeri girdi ve başını konuşana çevirip ekledi, "Öyledir umarım." Koridorda ilerleyerek devam etti, "Odam bu tarafta."
Bokuto hızlı adımlarla takip etti Akaashi'yi. Etrafını büyülenmişçesine gözlemledi bir süre, her bir mobilya, her bir süs oraya-buraya özenle yerleştirilmişti, eve sıcak bir atmosfer katıyordu. Ona kendi evini hatırlatmıştı...
Bokuto, odasına girecekken az kalsın Akaashi'ye çarpıyordu.
"İstediğin yere oturabilirsin," dedi Akaashi, laptopuyla yatağına oturup bir bacağını kendine doğru çekerken.
"Yatağın olur mu?" Sırtındaki ceketi çıkartırken sordu.
"İstediğin yer dedim ya."
Bokuto o sözlerin hemen ardından kendini yatağa attı ve kafasını Akaashi'nin omzuna vurdu. Homurdanarak doğruldu yerinde.
Ona çarpan bedene karşı bir "dikkatli ol" uyarısında bulunduktan sonra Akaashi, ziyaretçisine daha fazla yer açabilmek için yana kaydı. Buna rağmen Bokuto kollarının değeceği kadar yakınında oturmaya devam ediyordu. Akaashi iç çekip parmağını dokunmatik farenin üstünde tembelce sürükledi, "Film izlemek ister misin?"
Bokuto oturuşunu düzeltip ellerini kapüşon ceplerinin içine itti. "Olur. Bana fark etmez." Sarı gözleri dikkatle ekranı izledi.
"Tamam o zaman." Akaashi bilgisayarının hafızasında olan ilk filmi açtı. Yatağın ucuna yerleştirdikten sonra oynat butonuna basıp geri çekildi.
"Adı ne?" Kafası karışık, yan gözle Akaashi'ye bakarak sormuştu Bokuto.
"Bulut Atlası."
"Ne kadar uzun?"
"Yaklaşık üç saat." Bacaklarını yataktan savurup ayağa kalktı Akaashi. Odasında yürüyüp bir köşede duran tekerlekli sandalyenin üstüne asılmış kalın battaniyeyi almış, yeterince yaklaştığında Bokuto'ya atarak konuşmuştu:
