Uyku artık eskisi kadar kolay gelmiyordu. Bokuto bunun farkındaydı, şimdi Akaashi de öyle...
Bokuto Koutarou + Akaashi Keiji (Haikyuu!!)
✧ THIS IS A TRANSLATION! The original story is by LittleLuxRay on Archive of Our Own.
Bu bir çeviri kitabı, ori...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Akaashi aynı gece irkilerek uyanmış, boğuk çığlıkları onu uykusundan çekip çıkarmıştı. Ürpermiş, bir anda oturur pozisyona geçip çıkardığı tuhaf sesleri bastırabilmek için elleriyle kapatmıştı ağzını. Ağır ağır nefes alıyordu ve nabzı normalden daha hızlıydı. Akaashi kalbinin boğazında attığını ve yutkunmayı zorlaştırdığını hissedebiliyordu.
"Ka- Kahretsin..."
Bu ay beşinci kere kendini başka bir kâbustan kurtarmak zorunda kalmıştı Akaashi. O kadar mide bulandırıcı hissettiriyordu ki, yatakta oturup yavaş, derin nefesler alarak kendini sakinleştirmeye çalışıyordu her seferinde, tıpkı şu anki gibi. Gözlerini ovuşturup odasına bakındı sonra.
Akaashi bir kez daha derin bir nefes alıp başucundaki masaya çevirdi bakışlarını. Telefonu oradaydı. Bir saniyeliğine tereddüt edip elini uzattı ve cihazı kavradı. Ekran aydınlandığında Bokuto'dan yeni bir mesaj bildirimi onu bekliyordu.
'İyi uykular, Akaashi.' İki saat önce gönderilmişti.
Akaashi titreyen elleriyle ekranda bir parmağını kaydırarak kilidi açtı.
Gönderen: Akaashi (2.47) [Orada mısın?]
Bokuto: [evet! akaashi? uyuyorsun sanıyordum.]
Akaashi, bir dakika boyunca Bokuto'dan yanıt beklemişti. Hayatındaki en uzun geçen dakika olabilirdi bu.
Akaashi: [Uyandım. Kabus gördüm.]
Bokuto: [kabus? kabus mu gördün?? kötü müydü?]
Akaashi: [Beni uyandırdı yani.]
Bokuto: [sessiz sakin uyananlar gibi mi?]
Akaashi: [Hayır, daha çok klişe olanlar gibiydi. Soğuk terler içinde yatakta doğruldukları türden.]
Bokuto: [sakinleşebildin mi? daha iyi misin?]
Akaashi: [Evet. Biraz sarsıldım sadece.]
Bokuto: ["evet" kısmına pek inanamadım.]
Akaashi: [İyiyim.]
Bokuto: [pekala. orasını görürüz.]
Akaashi kaşlarını çatıp başını yana yatırdı. Kendisini böyle sorguya çekmek hiç Bokuto'nun yapacağı bir şey değildi.
Akaashi: [Görecek bir şey yok ki...]
Gönder tuşuna basıp ekranı dikkatlice izledi, sol alt tarafta mesajı okuduğunu ve cevap vereceğini gösteren küçük elipslerin belirmesini bekledi ama hiçbir şey olmadı. Ne bir yanıt aldı, ne de yanıt alacağını gösteren bir işaret.
