My bad boy

Chapter Five

Melina's pov

-"Το Σάββατο έχει πάρτυ το σχολείο σε ένα από τα διασημότερα μπαράκια της Αθήνας, θα έρθεις έτσι;" με ρωτάει η Βάλια, καθώς κατεβαίνουμε τα τελευταία σκαλιά του σχολείου.

-"Εμμ, έχουμε μια δεξίωση στο σπίτι και δεν μπορώ. Και εκτός αυτού... δεν έχω ξαναπάει σε μπαρ. Για την ακρίβεια δεν έχω ξαναπάει σε πάρτυ" απολογούμαι και τα μάτια της Βαλιας γουρλωνουν αμέσως.

-"Τι πράγμα; Δεν έχεις πάει ποτέ σε πάρτυ; Στην Νέα Υόρκη δεν κάνατε;" εκφράζει την απορία της.

-"Ναι κάναμε, όμως εγω δεν πήγαινα. Σου έχω πει, είναι πολλά που δεν ξέρεις"

-"Δεν πειράζει, φέτος θα έρθεις και θα είναι το πρώτο σου πάρτυ, οπότε πρέπει να μείνει αξέχαστο" λέει εκείνη χαρούμενη και χαμογελάω ψεύτικα. Πώς θα το πω στους γονείς μου;

-"Πως θα το πω στους γονείς μου; Δεν υπάρχει περίπτωση να με αφήσουν"

-"Τι εννοείς δεν θα σε αφήσουν; Μελίνα είσαι δεκαεπτά χρονών, πρέπει να σε αφήσουν"

-"Σου είπα Βάλια, έχουμε την δεξίωση"

-"Θα βγεις κρυφά τότε" λέει ενθουσιασμένη.

-"Δεν υπάρχει περίπτωση" λέω ανένδοτη και εκείνη γελάει.

-"Καλα, θα τα πούμε αύριο αυτά. Καλό μεσημέρι" μου λέει χαμογελαστή και κατευθύνεται προς το αυτοκίνητο της μαμάς της.

Ξεκινάω να περπατάω προς το σπίτι μου με αργά βήματα, εφόσον η σημερινή μέρα στο σχολείο ήταν κουραστική και δεν έχω κουράγιο να περπατήσω πιο γρήγορα.

Ο ουρανός είναι συννεφιασμένος και οι πρώτες σταγόνες βροχής δεν αργούν να πέσουν. Αυτό μου έλειπε τώρα, να με πιάσει καμιά βροχή. Όχι τίποτα άλλο, δεν έχω πάρει και ομπρέλα μαζί μου. Που να φανταστώ ότι θα βρέξει Σεπτέμβρη μήνα.

Ένα μαύρο πολυτελές αμάξι σταματάει δίπλα μου και ανοίγει σιγά σιγά το παράθυρο. Αυξάνω λίγο τον ρυθμό του βήματος μου, όπως και το αμάξι αυξάνει ταχύτητα. Φοβάμαι.

-"Πριγκίπισσα;" ακούω την χαρακτηριστική φωνή του Φίλιππου μόλις ανοίξει το παράθυρο. Αυτό είναι τόση ώρα και τρόμαξα; Καλά, όχι ότι κοντά στον Φίλιππο δεν φοβάμαι, αλλά θα προτιμούσα να με σκοτώσει εκείνος, παρά κάποιος άλλος.

-"Φιλιππε;" αναφωνώ ξαφνιασμένη και αφήνω μια ανάσα ανακούφισης.

-"Μπες να σε πάω σπιτι, θα βρέξει" προσφέρεται και μπορώ να πω πως εκπλήσσομαι. Αλλά τι λέω; Αυτός μπορεί να με σκοτώσει ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Ποτέ δεν ξέρεις με τον Φίλιππο.