Chapter Fourteen

85 7 6
                                    

Melina's pov

-"Και τι, δηλαδή όλη μέρα σε γράφει;" με ρωτάει η Βαλια όση φτιάχνει το μαλλί της.

-"Ναι σου λέω. Ούτε καλημέρα" της απαντάω και φυσικά μιλάμε για τον Φίλιππο.

Για κάποιο περίεργο λόγο δεν μου μιλάει καθόλου και δεν ξέρω τι τον έχει πιάσει. Το πρωί όπως ανέφερα δεν μου είπε ούτε καλημέρα. Πολλές φορές προσπάθησα να του μιλήσω και στα διαλείμματα στον πλησίαζα, όμως πάντα κατάφερνε να μου ξεφύγει.

Πραγματικά δεν τον καταλαβαίνω, δεν τον καταλαβαίνω καθόλου. Χθες περάσαμε μια όμορφη νύχτα στην παραλία, παίξαμε κιθάρα, τραγουδησαμε, τον φίλησα, με φίλησε, και τώρα όλα αυτά; Για ποιο λόγο;

-"Γιατί δεν του μιλάς;" μου προτείνει η Βαλια και εγώ ξεφυσαω.

-"Νομίζεις δεν προσπάθησα; Όλη μέρα σήμερα προσπαθώ να του μιλήσω και πάντα πέφτω σε τοίχο" της απαντάω και η φωνή μου ακούγεται πλήρως απελπισμένη.

-"Εγώ στο έλεγα ότι θα σε πληγώσει" μου λέει η Βαλια και νιώθω να νευριάζω, όμως δεν το δείχνω.

-"Δεν είναι αυτό που δείχνει, πίστεψέ με" ακούγομαι σαν να την παρακαλάω, όμως έχω ανάγκη να με πιστέψει κάποιος. Ξέρω πως ο Φίλιππος δεν είναι αυτό που φαίνεται.

-"Θέλω να σε πιστέψω ρε κοριτσάκι μου, όμως τα γεγονότα άλλα δείχνουν. Χθες τον φίλησες και σήμερα κάνει σαν να μη σε ξέρει"

Την συζήτησή μας την διακόπτει το κουδούνι το οποίο χτυπάει. Πράγμα που σημαίνει πως η τελευταία ώρα αρχίζει. Βγαίνουμε από τις τουαλέτες με τη Βαλια και πηγαίνουμε προς το προαύλιο. Τελευταία ώρα έχουμε γυμναστική, οπότε χαλαρά.

Καθώς πηγαίνουμε προς τις κερκίδες του σχολείου, το μάτι μου εντοπίζει τον Φίλιππο, ο οποίος πηγαίνει βιαστικά προς την έξοδο του σχολείου με την τσάντα στους ώμους του. Αυτή είναι η καλύτερή μου ευκαιρία. Τρέχω γρήγορα να πάρω την τσάντα μου και η Βαλια με κοιτάζει περίεργα.

-"Που πας;" με ρωτάει ξαφνιασμενη.

-"Να βρω τον Φίλιππο, θα με καλύψεις; Πες ότι είχα πονοκέφαλο και έφυγα" απαντάω βιαστικά.

-"Πφ, θα σε καλύψω, όμως πρόσεχε Μελίνα, σε παρακαλώ" μου λέει γλυκά και εγώ των αγκαλιάζω.

-"Θα προσέχω" της λέω και σπάω την αγκαλιά μας. Αρχίζω να τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορώ προς την έξοδο του σχολείου, με την ελπίδα να προλάβω τον Φίλιππο.

My bad boy Donde viven las historias. Descúbrelo ahora