My bad boy

Chapter Eight

Filippo's pov

-"Βγες από το μυαλό μου γαμω, ΒΓΕΣ" φωνάζω για ακόμη μια φορά εξοργισμένος και χτυπάω για άλλη μια φορά τον σάκο μου.

Από την ώρα που άφησα τη Μελίνα στο σπίτι της δεν έχω σταματήσει λεπτό να την σκέφτομαι. Τι στο διάολο πάει λάθος με εμένα;

Την τελευταία φορά που δεν μπόρεσα να σταματήσω να σκέφτομαι κάποια ήμουνα ερωτευμ-. Όχι, όχι δεν μπορεί. Δεν γίνεται, δεν πρέπει γαμώτο. Δεν γινεται εγώ να είμαι ερωτευμένος με μια κοπέλα σαν την Μελίνα.

Τι να ερωτευτώ από την Μελίνα; Το ότι είναι μια ζωή μόνη της; Το ότι δεν έχει φίλους; Ή την αθωότητα της. Διάολε, είναι τόσο αθώα που με κάνει να θέλω να την προστατεύω όλο και περισσότερο. Να κρατήσω μακριά όλους όσους θα προσπαθήσουν να την βλάψουν και να την στεναχωρησουν έστω και για ένα λεπτό.

Τα μάτια της; Γαλάζια. Σαν δύο βαθιές γαλάζιες θάλασσες, κρύβοντας μέσα τους χιλιάδες θησαυρούς που θέλω να τους ανακαλύψω όλους έναν προς έναν. Λατρεύω να την κοιτάζω στα μάτια της, έστω κι αν εκείνη δεν το καταλαβαίνει, έστω κι αν εκείνη πιστεύει πως την μισώ και δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζί της.

Όμως γαμώτο, θέλω να έχω σχέση μαζί της. Να την προστατεύω, να την αγκαλιάσω όταν θα φοβάται, να την φιλάω και να της προσφέρω τη ζεστασιά που κανένας άλλος δεν θα μπορέσει να της προσφέρει.

Ώπα, τι ειπα; Να την φιλάω;

"Ναι, γιατί από όλα αυτά που είπες αυτό σου έκανε περισσότερη εντύπωση" λέει μια φωνή μέσα μου και σταματάω σιγά σιγά να χτυπάω τον σάκο.

-"Τι μου συμβαίνει γαμω" αναφωνώ νευριασμένος και πετάω τα γάντια μακριά μου.

Έχω ανάγκη μια βόλτα. Μια βόλτα, ένα τσιγάρο και...

"Εκείνη..." πετάγεται μια φωνή στο κεφάλι μου. Τι στο διάολο, πόσες υπάρχουν εκεί μεσα πια;

Ξεφυσαω αγανακτισμένος, διώχνοντας κάθε ηλίθια σκέψη από το κεφάλι μου και φοράω βιαστικά ένα γκρι φούτερ μου.

Παίρνω τα κλειδιά του αυτοκινήτου και βγαίνω έξω από το σπίτι. Μένω λίγο στάσιμος να κοιτάζω τον ουρανό. Βράδιασε, έβαλε ψύχρα. Σύννεφα έχουν σκεπάσει τον ουρανό. Ισως να βρέξει, ίσως όχι.

Πηγαίνω προς το μαύρο αμάξι μου και βάζω γρήγορα μπροστά. Αρχίζω να οδηγώ προς άγνωστη κατεύθυνση με αυξημένη ταχύτητα. Χωρίς να το καταλάβω έφτασα έξω από το σπίτι της Μελίνας. Τι στο καλό, γιατί εδω;