My bad boy

Chapter Six

Filippo's pov

Το σημερινό πάρτυ απ' όσο φαίνεται πάει από το καλό στο καλύτερο, μιας και το μαγαζί είναι σχεδόν γεμάτο.

Πολλά βλέμματα κοριτσιών με καρφώνουν, όμως δεν ανταποκρίνομαι σε καμία τους. Άλλωστε, έχω πληγωθεί αρκετά από την τελευταία μου σχέση και εμείς αυτού δεν μου επιτρέπει και η "δουλειά" που κάνω να έχω μια σχέση.

Κοιτάζω προσεκτικά τον χώρο γύρω μου και προσπαθώ να εντοπίσω μια συγκεκριμένη κοπέλα. Δεν την βλέπω πουθενά, άρα δεν θα έχει έρθει.

Ήμουν σίγουρος, σιγά μην ερχόταν. Σιγά μην αφήσουν οι γονείς της την μικρή τους Σταχτοπούτα να βγει έξω μετά τις δώδεκα τα μεσάνυχτα. Αν γίνει αυτό, τότε και εγώ έχω αμέτρητες πιθανότητες να περάσω στην ιατρική.

Πραγματικά η Μελίνα ίσως να είναι από τα πιο αθώα πλάσματα που υπάρχουν, κι αυτό την κάνει υπέροχη και ξεχωριστή. Βλέπει πάντα τον καλό εαυτό των ανθρώπων και αποφεύγει να παραδεχτεί πως ο κόσμος δεν είναι τόσο αθώος και αγαθός, όσο εκείνη νομίζει.

Μου βγάζει ένα περίεργο συναίσθημα, ένα συναίσθημα που με κάνει να θέλω να την προστατεύω από όλους τους άθλιους ανθρώπους που προσπαθούν να την βλάψουν. Όταν είμαι κοντά της βγάζω τον πιο όμορφο και γλυκό εαυτό μου, κάτι που με τρομάζει. Δεν θέλω να αλλάξω για εκείνη, ούτε να μαλακώσω τον χαρακτήρα μου. Όμως είναι σαν να με αναγκάζει να το κάνω. Σαν να με υπνοτιζει με το βλέμμα της κάθε φορά που με κοιτάζει.

Η πόρτα του κλαμπ ανοίγει και μέσα μπαίνει η Βάλια μαζί με την Παυλίνα και μια άλλη αρκετά όμορφη κοπέλα. Πολλά βλέμματα πέφτουν πάνω τους, όμως τα περισσότερα επικεντρώνονται στην κοπέλα με το στενό, μαύρο, κοντό φόρεμα. Ορκίζομαι πως μοιάζει αρκετά με την Μελίνα, όμως δεν μπορεί να είναι αυτή. 

Πλησιάζουν και οι τρεις το μπαρ και εγώ κοιτάζω έντονα την κοπέλα που μοιάζει πολύ με την Μελίνα. Είναι πραγματικά ίδια, αλλά δεν μπορώ να πιστέψω αυτή την ξαφνική αλλαγή της.

-"Γνωριζόμαστε από κάπου;" την ρωτάω μόλις φτάσω δίπλα της και κρατάω το ποτό στο χέρι μου.

-"Φίλιππε η Μελίνα είμαι" λέει με ένα πλατύ χαμόγελο που με κάνει να χάσω τα λόγια μου.

-"Τι ξαφνική αλλαγή είναι αυτή;" ρωτάω έκπληκτος και πίνω μια γλυκιά από το ποτό μου.

-"Τα κορίτσια ευθύνονται για αυτό" μου απαντάει κάπως αδιάφορα και κοιτάζει εξεταστικα το χώρο γύρω.