26.Bölüm: "Kahraman"

607 27 13
                                    

26.Bölüm:"Kahraman"

Bölüm Şarkısı:Scarlett Rose-Dark Times

Ellerim titriyor,bir yandan telaşla dudaklarımı ısırıyor,bir yandan da ne yapacağımızı düşünüyordum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ellerim titriyor,bir yandan telaşla dudaklarımı ısırıyor,bir yandan da ne yapacağımızı düşünüyordum.
Bartu odada dolanıp dururken ayaklanıp ellerimi omuzlarına yerleştirdim.

"Ne yapacağız?"
Burun kemerini sıkıp gözlerime baktı.

"Gideceğim,ne olacaksa olsun!"
Aniden kaşlarım çatıldığında onu silktim.
Kendine gelmesi lazımdı,ne saçmalıyordu?

"Ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu senin?!Ne saçmalıyorsun Bartu!Bir çare bulacağız,bulmamız gerek!"
Sessiz kaldı.
Konuşamadı.

"Odamdan silahımı almam lazım,gidiyorum."
Ah,bu adam kesinlikle kafayı yemişti!

"Bende geleceğim!"
Başını iki yana salladı ve hızla merdivenlerden yukarı çıktı.

Gidecektim,zira onu yalnız bırakırsam kafayı yerdim.

Bartu az sonra elinde bir silah ve farklı bir telefonla indiğinde kendimi toparlamış,gözlerimdeki yaşları yok etmiştim.

Tek kelime etmeden silahı pantolonunun içine sakladı.Sorar bakışlarla ona baktığımda bana sorun yok dercesine gözlerini kırptı ve bahçeye çıktı.

Elindeki telefonla birini arayıp kulağına götürdüğünde endişeyle tırnaklarımı yemeye başlamıştım.

Tanrım,yalvarırım hiçbir şey olmasın.

Bartu az sonra telefonunu kapatıp içeri geldiğinde bana hiçbir şey söylemedi.Elindeki telefonu da cebine koyup çıkışa yöneldi.
Onu durdurup gözlerine bakarken eğilip ağlamaktan kızaran gözlerimi öptü.

"Beni almadan gidemezsin,endişeden ölürüm Bartu."
Kısık çıkan sesim,kızarmış gözlerim ve yalvarışlı ses tonumla konuştuğumda başını iki yana salladı.

"Hepsini sağ salim getireceğim Süveyda,söz veriyorum."
Bu sefer itiraz eden ben olmuştum.

"Bende geleceğim Bartu,burada çıldırmamı mı istiyorsun?"
Birkaç dakika duraksadıktan sonra beni onayladı.

Gözleriyle mutfaktaki dolabı gösterdi.Bu dolabı şimdiye kadar açmamıştım.Açtığımda beni karşılayan sayısız bıçaklara bakarken ürperdim.Kapalı olan küçük ama keskin bıçağı alıp ön cebime koydum.

Can güvenliğimiz şu an en önemli olandı.

Her şey tamam olduktan sonra evden çıktık.Tahir abi ve Mustafa yoktu,Bartu göndermiş olmalıydı.

SüveydaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin