32. Bowlen en jaloezie

306 19 37
                                    

Maeve Forrest

"Alright, bitches. Zijn jullie klaar om te verliezen?" zegt Caleb met een grijns, als hij zijn naam intikt op het grote scherm dat onze scores zal bijhouden. Gemma rolt haar ogen naar me door Calebs overtuiging dat hij deze bowling-avond gaat winnen. Harry, Gemma, Caleb en ik wilden samen iets leuks gaan doen en nu staan we bij de bowlingbaan bij ons in de buurt. Er zijn overal neonlichten en de muziek staat aan. Vroeger kwam ik hier vaker dan nu, maar alles ziet er nog precies hetzelfde uit als toen. Het ruikt nog hetzelfde. Naar nacho's met kaas, plezier en ook wel een klein beetje naar zweetvoeten.

"Dat wil ik eerst nog wel eens zien," zeg ik lachend tegen Caleb, die er helemaal van overtuigd is dat hij het wereldkampioenschap bowlen zou kunnen winnen. Harry komt naast me zitten en overhandigt me een paar bowlingschoenen, die Caleb en Gemma al aan hun voeten hebben zitten. "Thanks, H." Hij glimlacht naar me en ik verwissel snel mijn schoenen.

"Oké, ik ga na Caleb. Wie wilt er na mij?" vraagt Gemma, die als volgende haar naam intikt. Ze kijkt om naar Harry en mij.

"Ik ga wel," zeg ik, want het maakt me niet zoveel uit wanneer ik nou precies aan de beurt ben. Gemma tikt mijn naam als derde in en die van Harry als vierde. Ik kijk iedereen strak aan, zodat ze weten dat deze wedstrijd serieus is. "De verliezer betaalt het avondeten." De rest stemt lachend in, want als we klaar zijn met bowlen gaan we nog bij in restaurantje in het dorp eten.

Caleb pakt een bowlingbal uit het rek en gooit hem de baan op, waar de bal bijna gelijk de goot invalt. Ik probeer een lachje in te houden en Caleb kijkt niet om naar ons, want ik weet dat hij ons nu irritant vindt. Hij is echt een slechte verliezer, net zoals mijn moeder. De tweede bowlingbal belandt ook in de goot en zo behaalt Caleb precies nul punten tijdens zijn eerste beurt.

"Jij ging winnen, zei je?" zegt Harry lachend, als Caleb naast Gemma gaat zitten. Zijn zure gezicht zegt mij al genoeg. Mijn broer is ontzettend competitief en voor hem is winnen absoluut belangrijker dan meedoen, waardoor spelletjes met hem doen juist hilarisch wordt.

"Ik moet er even inkomen," verdedigt Caleb zichzelf, maar ik kan mijn lach niet meer inhouden. Caleb steekt zijn middelvinger naar me op, terwijl Gemma een bowlingbal uitkiest. Ze gooit vier van de tien pionnen om en lijkt er redelijk tevreden mee te zijn. Het is tenminste iets, dat kunnen we van Caleb niet zeggen.

Dan is het mijn beurt. Ik pak een paarse bowlingbal, aangezien die kleur een van de mindere zware bowlingballen vertegenwoordigd. De laatste keer dat ik ben gaan bowlen kan ik me niet eens herinneren, maar blijkbaar heb ik een verborgen talent, want de paarse bal zorgt ervoor dat alle tien de pionnen bij de eerste worp om gaan.

"Strike!" schreeuw ik blij. Ik draai me trots om naar de rest.

"Lekker, Maeve!" roept Gemma. Harry klapt lachend in zijn handen. Met een brede glimlach op mijn gezicht ga ik weer zitten.

"Gewoon beginnersgeluk," zegt Caleb dwars en als ik Gemma aankijk lachen we er allebei zacht om. Harry gooit vervolgens zes pionnen om. Als Caleb dan weer aan de beurt is, slaagt hij erin om slechts één pion om te krijgen. Ik zie dat Gemma op haar lip bijt om niet weer te lachen om Calebs baggere bowling talent.

"Hoe lang duurt dat inkomen van jou?" vraag ik met een grijns op mijn gezicht. Nogmaals krijg ik een middelvinger naar me opgestoken, maar ik steek alleen maar mijn tong naar hem uit.

Na ongeveer drie kwartier gespeeld te hebben, blijkt dat Calebs talent alleen maar in zijn hoofd zat. Hij ligt mijlenver achter op ons en ligt steeds te klagen dat 'het echt aan de baan ligt, want normaal is hij echt goed'.

Ik daarentegen, sta op het punt om misschien wel het winnende schot te maken. Harry staat 30 punten achter op Gemma en mij, dus wat hij zometeen nog gooit maakt niet uit, hij haalt ons niet meer in. Gemma staat acht punten voor op mij, dus ik moet meer dan acht pionnen om zien te gooien om te winnen. Normaal boeit de winst me niet zoveel, maar nu het zo weinig scheelt, wil ik nog winnen ook.

11:11 [h.s]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu