BĘDĘ WALCZYĆ |JxK|

10. ZDRADA

Pov. KACPER

To nie ma sensu. Żadnego. Po co nadal udajemy parę? Kontakt z Julią już odnowiłem. A teraz to właśnie ten "związek" stoi na drodze.

Wziąłem kluczyki od auta i wyszedłem z domu.

Tak, jadę to zakończyć.

Wsiadłwm do samochodu i chciałem już odjeżdżać, ale zauważylem coś co strasznie mnie rozzłościło.

(POLSAT😁)

Pov. JULIA

Rano obudził mnie dźwięk telefonu.

Czemu zawsze zapominam go wyciszyć?

No nic.

Wzięłam go do ręki. Włączyłam ikonkę wiadomości.

Nieznany numer.

Nie no znowu?

Kolejne żarty?

Hej.
Tak, to znowu ja.
Niepotrzebnie wróciłaś do Polski.
Ona ma już plan, jak zniszczyć Ci życie.
Nie wiem dla kogo pracuje, jednak jeśli sie dowiem-napiszę.
K.

(Jeśli ktoś, nie wie o co chodzi, spieszę z pomocą. W 1 części książki, Julia dostawała od tego numeru ostrzeżenia o pewnej osobie. Jednak nigdy się nie dowiedziała, o kogo chodzi, ani co ta osoba chce zrobić. W tej części ponownie poruszam ten wątek. Mam nadzieję, że już rozumiecie.)

No nie wierzę, znowu?

Tylko, że to nie moze być przypadek.

Dwa lata temu też pisała, ale myślalam, że żartuje, a poza tym wyjechałam.

Ale znowu?

-Julia, musimy porozmawiać-stwierdził Kacper, wchodząc do pokoju

Nie no, jeszcze ten teraz coś chce ode mnie

-O czym?-spytałam, jego głos był poważny, więc trochę się stresowałam

-Chociaż nie wiem, czy powinienem się wtrącać to nie pozwolę, żeby ktoś cię ranił

Urocze.

Wyjął telefon i pokazał mi zdjęcia

-Nic nie powiesz?-spytał chyba troszkę zdenerwowany-Typ cię zdradza, Julia

-No właśnie nie.-zaprzeczyłam

-Jeśli coś Ci zrobił, to powiedz. Tak być nie może. Naprawdę, wystarczy słowo, a zrobię z nim porządek-powiedział na jednym wdechu

-Kacper, czy ty jesteś zazdrosny?-wypaliłam

Chyba trochę się speszył

-Um nie?-niby zaprzeczył, ale jakoś mu nie wierzę-przecież jesteśmy tylko przyjaciółmi

Ałć, zabolało.

Ale czemu?

Przecież go nie kocham.

Nie.

Przekręciłam delikatnie głowę w bok i wpatrywałam się w niego.

Zrobiła się troszkę niezręczna cisza, którą postanowiłam przerwać

-Kacper, doceniam, że się martwisz, ale nie musisz. Nic się nie stało, wszystko jest w porządku. Naprawdę-zapewniłam

-No, ale sama widziałaś...

-Widziałam, ale...-i teraz pytanie?

Mówić czy nie mówić, że nie byliśmy razem?

-...nie jesteśmy razem

-Aa, to sory, nie wiedziałem

Pov. KACPER

Naprawdę myślałem, że Oskar ją zdradza.

Ale teraz nic juz nie rozumiem.

On ją zostawił dla niej, czy ona go rzuciła?

A może...

Nie to głupie.

A może oni też udawali?

Wątpie.

Chociaż w sumie wszystko jest możliwe.

Nie mam pojęcia, nie będę wnikał.

Ważne, że nie są już razem.

Wsiadłem ponownie do auta i pojechałem prosto do mojej "dziewczyny".

Pov. JULIA

Zastanawia mnie jeden fakt.

Dlaczego Kacper się tak przejął?

Chociaż w sumie to jeszcze jest chyba normalne.

Ale dlaczego tak bardzo zabolał fakt, że jesteśmy tylko przyjaciółmi.

Naprawdę go nie kocham.

A może?

Nie i koniec.

My to przeszłość.

Przeszłość, do której nie chcę wracać.

Za bardzo mnie wtedy zranił.

Pov. KACPER

-Sonia, musimy pogadać.-zacząłem

-A więc słucham, co masz mi do powiedzenia.-usiadła na kanapie

Ja wolałem stać i tak zaraz wychodzę

-Musimy to zakończyć.-powiedziałem pewny

-Ale dlaczego?-spytała i wstała

-Bo to nie ma sensu.-stwierdziłem-i dlatego to kończę

-Ja ci pomagam, a ty co?-no może trochę pomogła, ale ja już nie chcę dłużej kłamać

-Wiem i bardzo Ci za to dziękuję, ale to i tak było "na pokaz". A ja już nie chcę tak dłużej. Kończę to.-powiedziałem i poszedłem w stronę wyjścia

-Zapłacisz mi jeszcze za to.-warknęła i zatrzasnęła drzwi

Trochę głupio wyszło z tą...no właśnie z czym? Kłótnią? Chyba tak.

A więc no trochę słabo.

Nie wiem co dokładnie miała na myśli mówiąc, że za to zapłacę, ale pewnie powiedziała to przez emocje.

Taką miałem przynajmniej wtedy nadzieję, nie wiedziałem jakie wielkie znaczenie miały jej słowa...

-------------------------------------------------------
OHAYO!👊

Jezusie jak dawno mnie tu nie było.
Prawie miesiąc haha.

W ogóle kontynuować to?

BAYO!❤