O Mutlu Olsun

Yenge

Selam bitanelerimm

Bi değişik oldu demi :)))

Selam canlarımmm
Sarılalım sıkı sıkıı 🌠

Normalde bir gün bölüm atıp birgün atmıyordum. Ama şöyle bir karar aldım son bölüm diğer bölümlerin sayısına ulaşsın öyle atacağım çünkü okunma sayıları gitgide düşüyor...

Sizi seviyorum oylayan yorumlayan kısacası emeğimin karşılığını veren herkese teşekkür ederim beni okuyan bir arkadaşımın tabiri ile ' hayalet okurlar'  çok ama ben inanıyorum yakında onlar da benim canlarım olacak ^^

"Teşekkür ederim. "

"Afiyet olsun." dedim suyu verdikten sonra ve hazırlanmak için odaya çıktım.

"Hayırdır Melis bi durgunsun." dedi  Ece. Ne yalan söyleyeyim Ece söyleyene kadar farketmemiştim.

"Mertle mi ilgili yoksa." diye devam etti.

"Bir şey mi oldu ." dedim .

"Ayrıldık ."

"Yaa kuzu üzülme barışırsınız." 

"Neyse sonra konuşalım, ağlatmayın beni. Şimdi eğlenelim sonra konuşuruz."

Hazırlanıp aşağı indik ve arabaya doğru yürüdük . Melis, ben ve Burak Kağan' ın  arabasına doğru yürüdük. Gene arkaya geçmek için yönelmiştim ki

"Sen öne geç yenge." dedi Burak Kağan'a  baktığım sırada arabaya binerken gülümsüyordu hoşuna gitmişti bu 'yenge' olayı. Benim de hoşuma gitmişti gerçi.

"Sen gelmiyordun hani. "dedi Kağan Burak ' a"

"Özge beni ekti ya."

"O kızdan sana hayır gelmez."

Arabaya bineli 5 dakika olmuştu.
"Çok güzel olmuşsun." dedi Kağan. Başkalarının duymayacağı şekilde.

"Teşekkür ederim." dedim. Bu sefer çok utanmamıştım. Tamam kabul etmek gerekirse gene yanaklarım kızarmıştı ve utanmıştım ama galiba artık alışıyordum.

Artık yolculuk bitmişti ve gelmiştik. Küçükken babam, annem ve ablam arada sırada buraya geliyorduk. Seviyordum burayı. Her yer bembeyazdı. Ve çok güzeldi. Önce kayıp sonra buz pateni yapacaktık, küçüklükten beri geldiğimiz için her yeri biliyordum.

"Kaymayı biliyor musun?" dedi Kağan.

"Evet biliyorum, küçükken gelirdik buraya gerçi biz kaymaktan çok ablamla ve kızlarla buz patenine giderdik."

"Ben çok beceremem ama gideriz."

"Benim için gitmemize gerek yok biz kızlarla gideriz gene."

"Gidelim sen bana öğretirsin hem ."

"Çalışırım, ama haberin olsun çok düşeceksin."

"Ben, düşmeye razıyım." dedi ve Ece yanımıza geldi.

"Yağmur Sefa geldi ben onun yanına geçiyorum ."

"Tamam canım."

"Sefa kim?"

"Ece ' nin sevgilisi."

"Ha tamam o zaman."

"Sen ne zannettin."

"Hiç." sevgilim gibi davranıyordu ve bu durum çok hoşuma gidiyordu.

Kaymaya başlamıştık. Kağan tam bir profesyonel gibi kayıyordu, açıkçası  biraz şaşırmıştım hiç beklemiyodum bu kadarını.

"Çok güzel kayıyormuşsun."

"Teşekkür ederim."

"Ama daha fazla karda oturmaya devam edersen üşüteceksin."

"Sen korktun mu hastalanacağım diye."

"Hayır sadece söyledim."

"Niye kabul etmiyorsun."

"Neyi?"

"Beni düşündüğünü." derken kurtarıcı meleğim Melis geldi.

" Hadi buz pateni yapmaya gidelim."

" Bence de." deyip hızlıca kalktım ve erkenden gidip arabanın arka koltuğuna oturdum. Yanına otursaydım biliyordum ki o soruyu tekrar soracaktı.

Paten pistine girmiştik. Hatta kaymaya bile başlamıştık.

"Özlemişiz kızlar. "

" Aynen. "
" Aynen. " gene aynı anda söylemişlerdi.

"Hadi Kağan gelmiyor musun?"

"Geliyorum." dedi ve piste çıktı çıktığı gibi hiç düşmeden, tökezlemeden yanıma geldi.

"Hani bilmiyordun."

"Ben öyle bir şey demedim."

"Bana öğretirsin dedin."

"Belki seninle daha iyi öğrenirim."

"Sen benden daha iyi kayıyorsun Kağan." dememle  ayağımın kayması bir oldu ve kendimi Kağan' ın kollarında buldum.

"Bak sen daha iyi kayıyormuşsun."

"Ha ha çok komik bir de espri yapıyorsun Kağan."

"Sen de teşekkür edeceğine söyleniyorsun be güzelim."

"Güzelim?" dedim  ve "ahh" bileğimin acısıyla irkildim. Kağan hemen beni kucağına aldı.

" Küçükken de mi böyle kayıyordun? "

" Hayır bu istisna. "

Yaa çook tatlılarrr. ^^

Oylayan yorumlayan canlarıma teşekkürler:) kitabı başkalarını da önerebilirsiniz hem böylece ailemiz daha da büyür ve ben de daha fazla kişiye ulaşabilirim...