İlk görüşte aşka inanır mısınız?
Buna bu hikayeyi okuduktan sonra karar verin!
Yağmur ve Kağan'ın tatlı atışmaları... Yağmur,Ece ve Melis üçlüsünün dostluğu... Ee ne duruyorsunuz hadi gelin sarılalım sıkı sıkı ^^
Size önemli bir şey söyleyeceğimm Bu bölümümüz final bölümünden önceki bölüm . Ama merak etmeyin O Mutlu Olsun'un finali bize O Mutlu Olsun 2 yi getirecek 2.kitabın ismini Biz Mutlu Olalım olarak düşündüm şimdilik ama birlikte karar verelim . Fikirlerinizi yorumlarda belirtirseniz sevinirim
İyi okumalarr^^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2 ay sonra...
Kağan'ın anlatımıyla...
"Sen Yağmur'suz yapamazsın" kafamın içersininde Özgür' kurduğu cümle dolanıyordu. Ankara'ya giderken . Özgür beni çok iyi tanıyordu. 'Ben Yağmur'suz yapamazdım' O kadar özlemiştim ki ona sarılmayı iple çekiyordum...
Whatsapp'dan bildirim
Ece: Geldin mi?
Ben: Geldim
Her zaman ki yerimiz olan Mc Donald's da bekliyorlardı. Yağmur'u gördüm, bir süre o güzel yüzünü izledim uzaktan...
Neşeli, herkesi güldürmeye çalışan, konuşan Yağmur değildi . Gerçi düşünüyorum da ben nasıl dayandım 2 ay ...
Elimde papatya buketi, karşımda Yağmur. Beni görür görmez gözlerinden bir damla yaş aktı. Yavaş yavaş ayağı kalktı hiç tereddüt etmeden koşarak bana sarıldı. Kokusunu içime çektim,uzun zaman sonra nefes aldığımı hissetmiştim
Yağmur'un anlatımıyla...
Karşımdaydı... Tam karşımda... 2 ay sonra...
Hiç düşünmeden koşarak ona sarıldım. Hiçbir şey olmamış gibi ,aramıza hiç 2 ay girmemiş gibi...
Ondan ayrıldığımda ona olan kızgınlığımı hatırladım ama kıyamadım. Herkes bize , ben ona bakıyordum
Kağan biraz tedirgin bakıyordu bana,mahçuptu . Ama ben anlıyordum onu çok ağlasamda , çok üzülsemde hiçbir demedim , sadece baktım o yeşil gözlerine Arkamı döndüğümde masaya Sefa ve Mert gelmişti
"Yağmur masada yer yok" dedi Melis gülümseyerek. Diğerleri de gülümsüyordu , kafamı etrafa çevirdiğimde bize bakan herkes gülümsüyordu.
Kağanla AVM'den çıkıp onun arabasına doğru yürüdük . Yol boyunca sadece Yüzyüzeyken Konuşuruz dinledik, ikimizde konuşmadık . Bu sefer ormana değil , orman manzaralı tenha bir çay bahçesine geldik . Arabadan indik ve yürümeye başladık , masaya geçtik . Kağan uzun saçlı, uzun boylu genç bi garsona işaret etti ve iki çay istedi
"Yağmur çok özür dilerim" diye başladı cümleye , o yeşil gözler öyle tedirgin bakıyordu ki kıyamıyordum...
"Böyle tepki vereceğini düşünmüyordum, kızarsın bağırıp çağırırsın diye düşünmüştüm" diye devam etti
"Onun hesabını sonra soracağım, sana kızdım evet ama kendime daha çok kızdım , elimden bir şey gelmedi çünkü"
"Seni benim yanıma geldiğin gün çok üzdüm, çok özür dilerim güzelim. Ben kendimi tanıyamadım o gün" dedi
"Geldiğimde senle konuşuyormuş gibi hissetmiyordum ve bu cümlelerin sana ait olmadığını biliyordum" derken gözümden bir damla yaş süzüldü, onu üzmemek için belki de bir daha gitmesin diye böyle söylüyordum
"Yalan söylüyorsun"
"Hayır söylemiyorum"
"Sözlerin doğru ama hissettikleri bu değil"
"Evet çok üzüldüm ve sana çok kızdım. Sensiz yapabileceğimi düşündüğün için , bensiz yapabileceğini düşündüğün için, beni kendinden mahrum bıraktığın için . Çocukluk hayalin olan avukatlığı bi kenara atıp okulunu dondurduğun için, seni ne kadar çok sevdiğimi bile bile beni burda sensiz bıraktığın için..." dedim ve ağlamam hıçkırıklara boğulmuştu
Yanıma gelip beni kendine çekti, sıkı sıkı sarıldı "Özür dilerim" dedi sonra bana bakıp
"İşte bildiğimiz Yağmur Güçlü" dedi . İkimizde hem ağlayıp hem gülüyorduk
"Çok özlemişim be" dedi yanağıma bi öpücük kondurdu
Çayımızı içerken bana "O kızı şimdi daha iyi anlıyorum insan babasını kaybedince kendinden geçiyor , kendini tanıyamıyormuş" dedi ve bu cümlesiyle içimden bir şey koptu, bende babama çok düşkündüm babam da prensesi olan bana...
"Ha bu arada" dedi ve cebinden bi kutu çıkardı . Kutuyu açtığımda içerisinden gümüş renkte ortasında Ay kenarlarında ise küçük küçük yıldızlar bulunan bir kolye çıktı
"Ay'a bakıyorum sen varsın sevgilim Yıldızlara bak ben varım. Hep yanında olacağım Seni çok seviyorum" dedi . Benim ona attığım mesajı kendine uyarlayıp bana söylemişti
"Aslında doğum günün için almıştım ama veremedim" diye devam etti. Konuşmadan sadece sarıldım
"Sen o gün de aklımdaydın ve yanımdaydın" dedim . Kolyeyi elimden alıp boynuma taktı
"Biliyor musun sevgilim o gün otobüste yanıma bi teyze aturdu bana niye ağladığımı sordu. Sonra kendi acısını anlattı ve bana 'merak etme kızım onun aklındaysan , zaten yanındasındır' dedi"
"O zaman bu 2 ay boyunca hep yan yanaydık demi" dedi göz kırparak
Tekrar selamm^^
Kağan'ın ,Yağmur'un attığı mesajı kendine uyarlayıp söylemesi ve bu söze uygun hediye alması çok tatlı değil mii bu ne romantiklikkk🙈
Nasıl buldunuzzz , umarım az da olsa sizi mutlu edebilmişimdir
