O Mutlu Olsun

Takip İsteği

Öncelikle Merhabalar canlarım
Sarılalım sıkı sıkıı... 💜

^Hep aynı başladığımı fark ettim ama size nasıl hitap etsem bilemiyordum. Ve sonra dedim ki bizim girişimizde neden teletabilerin 'sarılalım sıkı sıkı' sı olmasın dedim...
^Öncelikle açıklamak istediğim bir şey var sonra sizi bölümle baş başa bırakacağım.^^

^Wattpad'i sadece kitap okumak için indirmiştim. Sonra dedim ki neden bende yazdığım satırları paylaşmıyorum. Öyle takipçisi olan bir insan falan değilim öyle bir amacım da yok zaten tek amacım birazda olsa insanların hayatına dokunmak bilmiyorum belki bu kitapta bazı insanlar kendinden bir şeyler bulur. Ben galiba bunun için kitap okumayı çok seviyorum. Kendimden bir şeyler bulduğum için Ve belki benim yaşımda ki insanlar cesaret bulup yazabilirler. evet şimdi bölüme geçebiliriz.^^

Akşam gelen 'Takip İsteği' nin vermiş olduğu mutlulukla aptal aptal sırıtıyordum.

"Vallaha Yağmur sabahın sekizinde bu kadar mutlu olmanı anlamıyorum, arkadaş kız her gün bu kadar enerjik bu kadar mutlu olur mu? Hayır ben de öyleyim ama sabahın sekizinde değil en azından. " Evet Melis 'in yaptığı tespit doğru bir tespitti. Ama bilmediği şey bugün ki mutluluğun nedeni daha farklıydı.

" Bu gün bir süslenmeler falan hayırdır? "

" Ece abartma her zaman ki halim." Yalandı. Her zaman ki halim falan değildi uzun süredir böyle bir duygu yaşamamıştım.

"Gözlerinin içi parlıyor ama hadi neyse." Elim ayağım dolanmıştı. Ece aynı ablam gibiydi ondan hiçbir şey saklayamıyordum. Hemen her şeyi anlıyordu. Neyse ki uzatmamıştı. Ucuz atlattın Yağmur.

Otobüse bindiğimiz sırada telefonumdan Kağan'ın fotoğraflarına bakıyordum ki okula geldiğimizi fark ettim.

Derse son dakka yetişmiştik hoca çoktan girmişti. Sıralara baktığım sırada bir tek Kağan 'ın yanı boştu geçip onun yanına oturdum.

Saçları uzamıştı, dalgaları daha da belirgindi. Gözleri,gözleri çok güzeldi yeşilin en güzel tonuydu. Kıyafeti, bilmeden çok uyumlu giyinmiştik. Hardal sarısının hakim olduğu, kareli çok güzel bir gömlek vardı üzerinde. Benimkisi ise aynısının kadın versiyonuydu.

"Günaydın."

"Günaydın." dedim hafif bir gülümsemeyle.

"Ders çok sıkıcı." deyip kollarını masaya koyarak gözlerini kapattı.

"Bence de." deyip yüzünü izlemeye koyuldum.

"Benimi izleyeceksin?" dediği an çok utanmıştım. Yanaklarımın kızarmaya başladığını hissediyordum. Elim ayağım titremeye başladı, gözlerim doldu.

"Hayır." diyebildim sadece. Bu sırada gülümsemişti. Önüme döndüm ve bir kez bile ona bakmadım ders biter bitmez sınıftan çıkıp kızlara mesaj attım ve bahçede beklemeye başladım.

Kızlar geldikten sonra otobüse binip yurda geldik yemek yediğimiz sırada çok iştahsızdım. Galiba fazla abartıyordum ama elimde değildi.

"Yağmur iyi misin? "Ece'nin sesiyle irkildim.

" İyiyim. "derken gözlerimin dolduğunu hissettim.

" Emin misin? " Melis'in gözlerine bakamıyordum.

" Kızlar sonra konuşalım mı?" dedim ve zaten iki çatal aldığım yemeğimi bırakıp odama çıkıp ağlamaya başladım. Niye bu abarttığımı bilmiyorum ama içimden sadece ağlamak geliyordu. Kızlar beni yalnız bırakmışlardı. Bende öyle istemiştim yalnız kalmaya ihtiyacım vardı. Sinirlenince ağzımdan çıkanı kulağım duymazdı onun içinde etrafımdakilerin benden uzak durmasını isterdim .

Biraz sakinleştikten sonra telefonu açtım ve instagram dan bildirim geldiğini gördüm. Mesajın Kağan'dan geldiğini gördüm.

"O kadar abartacak bir şey yoktu. " Derken? Bu çocuk beni mi izliyordu?

"Derken?" yazdım. Tüm soğuk kanlılığımla.

"Bu gün çok heyecanlandın gerek yoktu." sana ne ya.

"Peki." Evet sadece peki yazdım. Ve sonra kızlar odaya girdi, hiçbir şey söylemeden bana sarıldılar. Sanırım ben ne zaman hazır olsam o zaman anlatmamı bekliyorlar. İşte onların bu düşünceliği çok hoşuma gidiyor. Bir kez daha varlıklarına teşekkür edip kendimi uykunun kollarına bıraktım.

Tekrar selamm^^

Bu bölüm benim çok hoşuma gitti gerçekten. Artık olaylar yavaş yavaş başlıyor. Kafam çok karışık. Aklımda birden fazla kurgu var. Yorumlarda bana ne hissettiğinizi yazarsanız çok sevinirim birazda ona göre şekillendirmeyi düşünüyorum. Şimdiden teşekkürler✨