COE (၁၉+)

၄

အခန်း ၄

သူမရဲ့လက်ချောင်းတွေက ခံနိုင်စွမ်းထက်ပိုပြီးခပ်မြန်မြန်လှုပ်ရှားနေသည်နဲ့အတူ အော်ညည်းသံတချို့ကလည်းစီးချက်တကျ လျှံထွက်ကျလာနေသည်။ ကိုးလ်က နှုတ်ခမ်းတွေကိုဖိကိုက်ရင်း ပိုပြီးအားစိုက်သည်။ အဲကွန်းအဆုံးထိတင်ထားတဲ့အခန်းထဲမှာ သူမက ချွေးစက်တွေစို့စပြုနေပြီ ။

မျက်လုံးတွေကိုဖိပိတ်ပြီး ဝိုးတိုးဝါးတားမြင်ခဲ့ရတဲ့ ထိုနေရောင်အောက်က အ၀တ်ပါးပါးတို့အလွန်မှာရှိနေတဲ့အရာကိုစိတ်ကူးယဉ်သည် ။ အဲ့တာကတပ်မက်ချင်စရာကောင်းလိုက်တာ ။ အဲ့ဒီကောင်မလေးကိုလိုချင်လိုက်တာ ။

"တောက် !!!! "

တစ်ယောက်တည်းနေတဲ့အခန်းထဲမှာ ထိုအသံကဟိန်းထွက်သွားပြီး ကိုးလ်က စိတ်ပျက်လက်ပျက်နဲ့ ဘောင်းဘီထဲရောက်နေတဲ့သူမရဲ့ ညာဘက်လက်ကိုထုတ်သည်။ ထို့နောက် သူမကသက်ပြင်းအရှည်ကြီးချတယ်။ ပြီးတော့အိပ်ရာပေါ်ကနေထတယ် ။ ဘောင်းဘီကိုသေချာစွဲတင်ပြီးတော့ သူမကဘေးနားမှာရှိတဲ့ထိုင်ခုံကိုစောင့်ကန်တယ် ။

"အာသာဖြေရတာတောင် သောက်အဆင်မပြေတော့ဘူး သောက်ကျိုးနည်း လီးဘ၀ ။ "

သူမကသက်ပြင်းဖွဖွထပ်ချပြီး ခေါင်းကိုခပ်လေးလေးယမ်းတယ် ။

"အသိစိတ်ကပ်ပါဦး ကိုးလ်ရာ ။ " လို့ဖွဖွရည်ရွတ်ရင်းနဲ့ပါးပြင်ကိုခပ်ဆက်ဆက်ရိုက်တယ် ။

စိတ်ညစ်ညူး‌တာတွေပျောက်သွားအောင်လို့ သူမကရေချိုးဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ် ။အ၀တ်တွေအကုန်ချွတ်ပြီးတော့ရေချိုးခန်းအပြင်ဖက်ကိုလွှင့်ပစ်ပြီးချိန် ရေပန်းကနေရေပေါက်တွေက သူမတကိုယ်လုံးကို စတင်စိုရွှဲလာချိန်ထိလည်း သူမစိတ်ကထိုကောင်မလေးကိုပဲတွေးနေမိတုန်းပဲ ။

မကြိုက်ဘူး ။ ကိုယ့်ကိုကိုထိတွေ့နေရတာကို သူမအခုတကယ်မကြိုက်တော့ဘူး ။ အရေပြားပေါ်မှာပြေးနေတာတွေက ဖြူ့လက်‌ချောင်းတွေဖြစ်စေချင်တယ် ။ ဖြူ့ကိုထိချင်တယ် ။ ဖြူ့ကိုလိုချင်တယ် ။ ဖြူ့ကိုမြင်ရတဲ့လက်တကမ်းနေရာမှာပဲနေချင်တယ် ။ဒါကအရမ်း‌စောနေလောက်ပေမဲ့လည်း သူမက ဖြူ့ကိုစွဲလမ်းနေပြီ ။