33. Bölüm Pişman

5.6K 482 221
                                    

Sultan sabaha kadar gözüne uyku girmeden heyecanla yarını beklemişti. Kocasına bu durumdan bahsettiğinde karşısında ağlayan adama sadece sarılmakla yetinebilmişti. Telefon elinde Kenan’dan haber beklerken çalan telefon ile kalbi ağzında atarken kocası elini tutup destek oldu.
Güneş ve Kenan’ın hastaneye gitmek için yola çıktığını öğrenmeleriyle hemen konaktan ayrıldılar. Geçtikleri her yolda Sultan kızına sarılacağı anı hayal etmek isteyip durdu ama bu hayallerinin de ötesiydeydi. Küçük kızı ona gelmişti. Sadece kağıt parçasında bunu kanıtlamakları gerekiyordu. Dolan gözlerini silen Sultan geçmişte  yaşadığı anı hatırlayınca ürperdi.

#####Yıllar önce#####

Tam bir yıl olmuştu kızı ondan gideli. Elinde kızının kıyafetleri, oyuncakları ile avunurken yüreği yanıyordu. Delirmek üzereydi kızı yoktu. Ağlıyordu, kokusuna hasret kaldığı evladına. Yaşlarını kuruladı. Ayağa kalktı. Odaya bakınca dudaklarından bir hıçkırık koptu. Kızının sesi, kahkahası tüm odayı inletirken şimdi ise koca bir sessizlik kalmıştı.
Artık yaşamak istemiyordu. Kızı hayatta olsaydı bulunurdu. Ayaklarını sürüyerek odadan çıktı. Elinde kızının eşyaları ile odasına girdi. Çekmeceden ilaçlarını aldı. Hepsini yatağa döktü. Evladı ona gelmiyorsa o giderdi. Avuçlarında duran haplara yaşları damlarken bir anda odanın kapısı açıldı ve içeriye oğlu girdi. Avucunda duran ilaçları ondan saklarken lamaya başlayan oğlunun hemen yüzünü avuçladı.

“Oğlum ne oldu?”

Koluyla yaşlarını silen küçük oğlu burnunu çekti.

“Anne, beni sevmiyor musun?”

Acıyla kasılan kalbine bir yumruk inerken oğlunu kolları arasına aldı. Onu ihmal ettiğini anlatmaya çalışan evladına sıkıca sarıldı.

“Seviyorum oğlum çok seviyorum.”

“Ağlama anne... büyüdüğümde söz veriyorum kardeşimi bulacağım.”

Sultan elindeki hapları düşürürken bencilliği ile utandı. Anne olduğunu hatırlatan sözler karşında ezildi durdu. Yaşları akıp giderken oğlunu defalarca öpüp kokladı.

“Özür dilerim oğlum.”

Sultan o günden sonra bir daha yaşlarını akıtamadı. Kuruyup yok olmuşlardı. Kaybettiği evladını, çektiği hasretine destek olan küçük oğluyla utandı.

######Günümüz######

Hastaneye her adım kalbini daha da hızlandırırken kocası koluna dokundu. Derin bir nefes alıp verdi. İçeriye girdiklerinde DNA testi için kan veren kocasına baktı. Kenan ile Güneş acaba nerede, diye düşünürken kocasına ona elini uzatmıştı.

“Kızımıza kavuşacağız.”

Sözler kalbine ferahlık verirken yüzünde gülümseme oluştu.

Kenan ile Güneş odaya girdiklerinde hemşirenin dediklerini yapan Güneş kolunu uzatıp kendisinden kan alan hemşireye bakmazken Kenan gelip elini tutup saçlarından öptü.
Acı bir inleme Güneş’in dudaklarından dökülürken Kenan daha sıkı tuttu elini. Yanında olduğunu belli edercesine saçlarında elini gezdirdi.
Acıyla konuşan Güneş dolan gözleriyle Kenan’a baktı.

Akşam Güneşi (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin