3. Bölüm Yüzleşme

11.1K 710 146
                                    

Yıl 2016 Aylardan Ağustos

Harun bir saniye olsun elini bırakmamıştı. Reyhan kendilerine şaşkınlıkla bakanlara göz ucuyla bakmaya devam ederken Harun yürüyünce kendisi de yürümek zorunda kalmıştı.
Reyhan biliyordu bu yaptıklarının diğerleri için ayıplanacak bir durum olduğunu. Tüm dengeleri yerinden oynattıklarınında farkındaydı.
Kendilerine bakan Harun'un annesi öyle sinirli duruyordu ki biran önce bu durumdan kurtulmak istiyordu.
Sevdiği adamın sesini duyan Reyhan gözlerini çekmişti. Konuşan adama bakmaya başlamıştı.

"Reyhan ile evlenmeye karar verdik."

Reyhan içini kaplayan kısacık mutluluk ile sevdiği adama tebessüm etmişti.
Haşim ağanın sesi kendisini kısacık mutluluğundan alıp gerçek dünyaya gelmesi için yetmişti.

"Harun! Sen ne diyorsun? Bu kız Kadir'in nişanlısı!"

Harun elini güvenle sıkmış kendisine kısa bir bakış attıktan sonra babasına bakmıştı.

"Değil! Reyhan benim karım olacak."

Harun konuşmuş söyledikleri konakta ateş olmuştu. Herkesin hayatını değiştirecekti bu olanlar.

"Sen oğlumun nasıl aklını çelersin seni o..."

Saldırmak için Reyhan'a gelen annesine engel olan Harun olmuştu. Hızla Reyhan'ın önüne geçmişti.
Harun her zaman sert bir adam olmuştu. Hep mesafeliydi. Kısa ve öz konuşma taraftarıydı tıpkı bugün olduğu gibi.

"Ben onun aklını çeldim!"

Harun annesinin geri adım atmasını izledikten sonra kendilerine bakanlara hitaben konuşmuştu.

"Kötü bir bakışınızı Reyhan'ın üzerinde hissedersem konağı başınıza yıkarım!"

Harun kimseye sevdiği kadını ezdirmeye niyetli değildi.

Haşim ağa oğlunun hep gözü karalığını sevmişti. Her zaman kendisinden emindi oğlu. Yapacağı en ufak işte bile ne kadar düşündüğünü bilirdi.
Elinden tuttuğu kız tam da oğlunun yanına yakışacak birisi miydi işte bunu zaman gösterecekti.

"Al Reyhan'ı yukarı çık."

Babasının dediğini hemen yerine getiren Harun, Reyhan ile yukarı çıkmıştı.

Kapıyı kapatan Harun kendisine bakan Reyhan'ın yüzünü avuçları arasına almıştı.
Reyhan'a bakmaya kıyamıyordu genç adam. İçine yayılan bu hisse anlam veremiyordu ama çok güzeldi.

"Korkma Reyhan."

Genç kızın gülümsemesi ile kendiside tebessüm etmişti farkında olmadan.

"Sen varken korkmuyorum."

Kalpleri birbirleri için hızlı ve aşkla atarken Harun kuruyan dudaklarını ıslatıp konuşmuştu.

"Üzerine gelecekler. Birlikte olmamızı istemeyecekler."

Hemen sonra ellerini Reyhan'ın elleri ile buluşturmuştu.

"Ben bu elleri ölsem bırakmam. Sen peki?"

Reyhan kendisine sorulan soru ile başını dikleştirmişti.

Akşam Güneşi (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin