Yıldız’ın içi içine sığmazken Kadir ile buluşacağa yere yürümüyor adeta koşuyordu. Sevdiği adam arabaya yaşlanmış elinde telefon ile oynarken sessizce yanına gidip telefonu aldı. Ekranda ikisinin çekilmiş fotoğrafı vardı. Kalbi hızlanırken adama baktı.
“Beni özlemişsin.”
Kadir utanırken tek kelime etmeden telefonunu aldı ve cebine koydu. Yıldız keyifle sırıtırken Kadir’in önünde durdu. Yüzüne baktığı adamın gözlerine bakmakla görevlendirdi kendisini. Dipsiz bir kuyuyu andıran gözleri kalbini her seferinde deli gibi hızlandırıyordu. Bir adım daha atarken Kadir’in bacaklarının arasında bedenine yer buldu. Elleri adamın yüzünü avuçladığı gibi dudaklarına yapıştı. İçinden öpmek gelmişti ve bunu yapmıştı. Adamın karşılık vermeden durması onu kendisine getirirken yavaşça geriye çekildi. Göğüs kafesi hızla inip kalkarken elini usulca çekti. Kadir kocaman gözlerle ona bakarken Yıldız dudaklarını ısırdı. Yaptığı şeyden dolayı hiç pişman değildi ama sevdiği adama kızmadan edemedi.
“Neden karşılık vermiyorsun!”
Geriye doğru bir adım atmak için harekete geçecekken öptüğü dudaklara yeniden indirdi gözlerini. Yutkunurken yeşilliklerle buluştu.
“Güzelim konuşmuştuk.”
Yıldız başını hayır anlamında sallarken tüm mesafeyi yok etmiş ve adamın boynuna kollarını dolarken bedenini bilerek Kadir’e yaslamıştı. Fırsat vermeden dudaklarında hayat bulduğu adamın karşılık verip vermemesi umrunda değildi. O öpmezse Yıldız öperdi. Israrla dudaklarını aralamayan adama bedenini tekrar yaslayan Yıldız anında karşılık alırken içindeki hisle gözlerini kapattı. Dilleri birbiriyle savaşırken tüm bedeni istekle yanıp tutuşur olmuştu. Kadir’in dokunuşları onu eritirken midesindeki kelebekler özgürce uçuyorlardı. Belinde duran elin teki tişörtünün içine sızarken inlemesine engel olmadı. Tenini yakan el göğsünü bulurken kendi eli de adamın saçlarını çekiştirdi. Tüm dünya dursun istedi ve bu anın içinde hapsolmayı diledi. Adamın eli göğsünün üzerinde hareket ettikçe Yıldız inlemesine ve içinde çağlayan gibi büyüyen arzusuyla adama daha çok sokuldu. Belinde duran diğer el bacağına indiğinde nefes almak için başını geriye doğru attı. Yeşillikler arzuyla parlarken nefes nefese konuştu ona bakan adam.
“Adamı yoldan çıkarırsın.”
Yıldız dudaklarını dişlerken bedenini alev alev yakan isteğini yok sayarak, göğsünde duran elin varlığı ile iç çekmemek için sabırla bekledi.
Kadir bir anda ellerini çekip belinden tutup kendisinden uzaklaştırdı. Arabaya yaslı olan bedenini hızla çekip arkasına döndü. Eliyle saçlarını karıştıran adam, birkaç saniye ona bakamazken Yıldız adamın dönmesini bekledi. Kalbinin sesi kulaklarında çınlarken, dudakları ateş gibi yanıyordu. Kadir ile yakın olmak, dokunmak, hissetmek istemesi suç değildi.
Kadir ona kıpkırmızı suratla bakarken adam yalandan bir boğaz temizlemesi yaptı.
“Yanlış yapıyoruz. Böyle olmaz.”
Gözlerini devirme isteğini son anda durduran Yıldız sinirle söylendi.
“Kadir yanlış yaptığımız bir şey yok ki!”
Adım atacakken onu eliyle durduran Kadir bu kez yutkundu ve gözlerini kaçırdı.
“Var, evli değiliz.”
Yıldız sevdiği adamı dinlemeyerek yüzünü avuçlayıp kendisine bakmasını sağladı. Yeşil gözler kendisine bakarken Yıldız gülümseyerek konuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Akşam Güneşi (TAMAMLANDI)
General FictionAkşam Güneşi tüm ihtişamı ile genç kızın yüzüne vururken Harun yutkunmak zorunda hissetmişti. Aşk kolay değildi ama ikisini etkisi altına almıştı. Çekilecek acıları umursamadan bir bütün olmak adına çoktan adımlarını atmışlardı Harun ve Reyhan... Ke...
