BL Series 1: CalAint

Chapter 11

Calex's POV:

Siya na naman?!

Bigyan nga ng award ang Zeles na ito! Kapag nagkikita kami palagi siyang may grand entrance. Kulang na lang talaga red carpet! Pati mga fans ko mukhang kukunin niya. Meron pa siyang mga kasama, kaibigan siguro niya. Sana hindi  sila katulad ni Saint na bwesit. Napasimangot na lang ako.

"I think I'm not welcome here," Mas lalo akong sumimangot sa sinabi niya. Oo! Hindi siya welcome dito.

Siniko ako ni Ty kaya nag-smile ako ng fake!

"Welcome pala sa mga VIP--- I mean sa mga bagong members ng club." Pangpaplastic ko.

"Ehem!" Tikhim ni Ty at nilapit niya ang mukha niya sa akin.

"Doon ka muna Cal," bulong niya at tumango na lang ako.

"Yoww~" bati ng aming Vice President, si Oliver.

Umupo na lang ako at tumingin-tingin sa paligid. Napadapo ang aking paningin kay Saint. Kung kanina maaliwalas ang mukha niya ngayon para siyang papatay na tao, ano kayang dahilan? Pero pake ko naman diba? Wala naman akong paki, wala talaga.

Lumipas ang mga oras at napahikab na lang ako. Ang dami kasing sinasabi ni Oliver tungkol sa pararating na Music Festival sa University at alam ko na rin naman iyon.

Napagpasyahan ko na lumabas muna at tumungo sa comfort room.

Habang naglalakad ako todo tili naman ang mga kababaihan. Ang gwapo ko talaga!

Ng malapit na ako sa cr ay wala ng masyadong tao, siguro dahil class hour na. Wala namang problema sa akin dahil wala naman si Sir Adobas, our Math Teacher, dahil may inaasikaso siya.

Pasipol-sipol akong naglalakad with matching sayaw pa ng biglang may humablot sa kamay ko at hinatak ito.

Teka! Sino ba ang walang-hiyang ito?

Tiningnan ko kung sino ang humatak sa akin---walang hiya nga talaga ang humatak sa akin! Si Zeles lang naman.

Nagulat ako ng itinulak niya ako sa loob ng comfort room habang sinisirado niya ang pinto. Ng nakapasok na siya ay ni lock niya ang pinto. Why he lock the door?

"Damn!" Sambit niya habang sinusuntok ang pader.

Lumingon siya sa akin, "I don't like that Ty!" SML? Lol. Eh ano naman ngayon?

"Damn!!" Bakit nga ba mukhang galit na galit siya kay Ty?

"Teka kung galit ka kay Ty wala akong kinalaman diyan! Tsaka aalis na ako." Sambit ko at tumungo sa pinto. Bubuksan ko na sana ito when he suddenly pulled me and pinn me to the wall. Shit! Bakit ba gustong-gusto niya ang ganitlng posisyon?

He look at my intently and his gazed go down to my lips. What is he thinking? He suddenly close his eyes and open it.

"Fuck," he whispered at tumingin ulit sa mga mata ko. This time, he only look at me in the eyes.

Why I feel special on the way he look? Takte! Anong iniisip ko?

"C-can you please let go?" I ask because my heart pounding so hard na kapag hindi pa siya lalayo ay baka lalabas na ito.

Lumayo siya ng ilang metro sa akin at tumikhim.

Now what?

"I'm jealous," Amin niya. What? He is jealous? To whom?

"Sino naman?" Tanong ko habang inaayos ang necktie ko.

"Of Ty,"

"Pinopormahan ba niya ang babaeng gusto mo?" Tanong ko. I'll admit that I feel nervous on what he would answer. But why I feel nervous? Wala naman akong paki sa kanya eh, diba?

"Oo," hindi ko alam pero nakaramdam ako ng kirot. Damn! What is this feeling?

"A-ahh," utal na sambit ko.

"Kaya wag na wag kang magpapalapit kay Ty! I'm jealous noong nilapit niya ang mukha niya sayo. I should really need to get your sweet 'Yes' so I can officially make you my property." Wait what is he saying? Ako ba ang tinutukoy niya? At anong sinasabi niya sweet 'Yes'?

"T-teka---" he look at me and smirk.

"Did you forget what I said yesterday? I'm gonna court you----"

"Akala ko ba biro mo lang iyon?" Saad ko habang kinakamot ang ulo ko. Is he really serious?

Tiningnan ko siya at makikita mo ang pagkaseryoso ng mukha niya.

"I'm serious when I said I'm gonna court you. I'm not a joker but I am a good lover." He smirk after he said that.

May kinapa siya sa likod niya at kinuha ang bagay na iyon. Hindi ko matukoy kung ano dahil maliit lang naman na bagay ang kinuha niya at sa laki ng kamay ni Zeles ay di talaga iyon makikita.

"Take this Calex---" tiningnan ko kung ano ang bagay na tinatago niya. It was a ring, a plain and simple ring but it qas elegant and pleasing to the eyes.

"This is the sign na seryoso ako sayo," He is really serious huh?

"Can I have your necklace?" Tanong niya. Ano namang gagawin niya sa kwentas ko? Wag niyong sabihin na dedekwatin niya o kapalit ito sa singsing na bigay niya?

"Why would I give you this ring? This cost millions," Saad ko. Kahir walang design ang kwentas ko ay napakamahal ito.

"Silly, just give me that necklace."

"No,"

"You give me that necklace or I will kiss---"

"O! Ito na," saad ko habang dali-daling tinanggal ang kwentas ko. Tiningnan ko kung ankng gunawa niya-- ipinasok niya ang singsing sa kwentas ko, and all I can say is it's fit perfectly. Para talagang partner sila.

"Hey , what are you doin?" Tanong ko dahil pumunta siya sa likod ko.

"Wag kang malikot." I stay still, bakit nga ba ako napapasunod sa kanya.

I almost lost my breath when I feel his breath at the back of my neck. 

"Done,"

Hinarap ko siya at kinunotan ng noo.

"The necklace fits perfectly to you." Humarap ako sa salamin at nakita ko ang kwentas ko na may sing-sing sa leeg ko. Yeah it fits perfectly on me, kahit naman anong isuot ko babagay at babagay parin ito sa akin. Gwapo ko talaga.

"Huwag mo yang tanggalin---"

"At bakit naman?" Kontra ko

"Just follow what I say, dahil kapag tatanggalin mo yan I will kiss you, this time french kiss."